Kritiek op keuze Yeşilgöz voor extraparlementair kabinet
Dat VVD-leider Dilan Yeşilgöz oppert om voor een extraparlementair kabinet te gaan, leidt bij andere partijen tot onbegrip. Zo’n kabinet, dat meer afstand heeft tot de Tweede Kamer en niet alleen maar aan specifieke partijen is verbonden, is volgens Yeşilgöz de meest logische stap, maar veel Kamerfracties zien er juist weinig in.
Volgens GroenLinks-PvdA-leider Frans Timmermans leidt zo’n „experiment” alleen maar tot tijdverspilling. Hij wijst ook op het enige recente voorbeeld dat lijkt op zo’n kabinet, namelijk het extraparlementaire college in Limburg. Dat was „een gewoon coalitiecollege met gewone coalitieafspraken”, benadrukt de Limburgse sociaaldemocraat. Alleen was het moeilijk voor het CDA om weer volwaardig met de PVV in zee te gaan, meent Timmermans.
Ook CDA-leider Henri Bontenbal ziet in de plannen van Yeşilgöz een experiment. „Je slaat een stap over”, houdt hij de VVD-leider voor. „Om gelijk naar het experiment toe te gaan, vind ik een rare beweging.” Een extraparlementaire vorm biedt volgens de christendemocraat een „hele wankele basis voor het kabinet”. Dat laatste vindt ook JA21-voorman Joost Eerdmans. Een extraparlementair kabinet kan maar weinig gedaan krijgen, vreest hij.
Voor meerdere Kamerleden is het ook onduidelijk hoe zo’n extraparlementair kabinet er precies uit moet zien. „Het is voor iedereen volstrekt onduidelijk wat zo’n extraparlementair kabinet betekent”, zegt Laurens Dassen van Volt. Hij zegt bovendien dat ook voor een dergelijk kabinet steun nodig is van een meerderheid van de Tweede Kamer.
SP-leider Jimmy Dijk ziet niet in wat precies de stap naar voren is als de VVD niet volwaardig mee wil doen aan een meerderheidskabinet. Daarop zei Yeşilgöz dat het „een optie is dat we dan wel ministers leveren”. Maar ook Rob Jetten vindt het „nog steeds mistig”. Als de VVD ministers wil leveren, dan kunnen de vier partijen toch beter afkoersen op een meerderheidscoalitie, denkt hij. Maar met het oog op de verkiezingsuitslag en de wens om de politieke cultuur te vernieuwen is dit volgens Yeşilgöz een „realistische optie”.