Kamerleden roepen bij Chemours op om ‘gezondheid op 1’ te zetten
Tweede Kamerleden hebben voor de poort van chemiefabriek Chemours in Dordrecht opgeroepen om „gezondheid op 1” te zetten en niet economische belangen. Geert Gabriëls (GroenLinks-PvdA) en Ines Kostić (Partij voor de Dieren) behoorden, samen met provinciale en lokale politici van de SP, tot de ongeveer tweehonderd aanwezigen bij de 200e protestactie voor de deur van de fabriek die jarenlang grote hoeveelheden schadelijke PFAS heeft uitgestoten.
„Waarom staat gezondheid niet op 1? Waarom gaan economische belangen boven het gezondheidsbelang?”, zei Gabriëls, sinds kort Kamerlid. „De vergunningen van bedrijven lijken beter beschermd dan de gezondheid van mensen. Dat wordt met allemaal regeltjes verhuld. Het is ontzettend moeilijk om erachter te komen wie waarover gaat en om daar iets aan te doen, maar we blijven ons hier keihard voor inzetten. Het is belachelijk dat onafbreekbare stoffen, ook wel ‘forever chemicals’ genoemd, in onze ecologische systemen komen waardoor mensen gewoon vergiftigd worden.”
Gabriëls beloofde de omwonenden van de fabriek zich hard te maken voor een PFAS-verbod. „De machteloosheid die ik hier voel, voel ik ook in Den Haag. Er wordt gewerkt aan een Europees PFAS-verbod, maar dat duurt nog zeker wel twee jaar. Ik wil door de regels heen en nu een verbod. In feite worden mensen op dit moment legaal vergiftigd en dat kan niet. We blijven staatssecretaris Heijnen onder druk zetten.” Het Limburgse Kamerlid wil onder meer dat bedrijven stoffen pas mogen gebruiken als daarvan is vastgesteld dat ze niet schadelijk zijn voor de volksgezondheid. „Nu is dat andersom.”
Kostić deed een oproep aan PVV, VVD, NSC en BBB, die bezig zijn aan de kabinetsformatie. „Ze zeggen op papier er voor de burgers te zijn. Daar wil ik ze aan houden”, aldus het nieuwe Kamerlid van Partij voor de Dieren. „Mijn boodschap aan die partijen is dan ook: zet gezondheid op 1. De overheid zet nu al jarenlang de belangen en het geld van grote vervuilers op 1. Dat zie je niet alleen bij Chemours, maar ook bij Tata Steel, Schiphol en in Groningen. Mensen worden ziek gemaakt, maar de overheid grijpt niet in. Dat gebeurt pas als burgers maar lang genoeg op de deur blijven kloppen en bij rechters daarom smeken. De politiek moet veel meer het voortouw nemen en gezondheid bovenaan zetten.”