Ongeveer 5000 neonazi’s grepen de gelegenheid aan voor een mars door de stad. Daarin schilderden zij Duitsland af als slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog. De mars had een duidelijk anti-Amerikaanse toon. Veel van de leuzen op borden en spandoeken waren een verwijt aan de Verenigde Staten. Ook werden vier houten kruizen meegedragen met de namen Dresden, Hiroshima, Vietnam en Bagdad. De mars was de grootste ultrarechtse betoging in ten minste vijftig jaar.

De politie wist linkse tegendemonstranten in de meeste gevallen uit de buurt te houden van de neonazi’s. Wel moest zij ingrijpen toen na afloop van de mars een groep linkse anarchisten twee neonazi’s aftuigden. In de middag zei de politie dat zich geen ernstige incidenten hadden voorgedaan.

De officiële herdenking begon zondagmorgen met een mis in de Kreuzkirche en een kranslegging bij een massagraf van 20.000 slachtoffers van de vuurzee waarin het centrum van Dresden door de luchtaanval veranderde. Voorts was er onder meer een bijeenkomst bij de Semper Opera.

De tientallen plechtigheden in Dresden bereikten hun hoogtepunt met een stille herdenkingsbijeenkomst van ongeveer 50.000 mensen in het centrum van de stad. Zij staken kaarsen aan ter nagedachtenis aan alle slachtoffers van oorlog en geweld. Velen hadden een witte roos opgespeld, een symbool van protest tegen extreemrechts.