De oorlog in Oekraïne duurde voort met alle verschrikkingen van dien. De staat Israël vierde in mei zijn 75-jarig bestaan en werd op 7 oktober opgeschrikt door een gruwelijke terreuraanval van Hamas waarbij 1200 doden en talloze gewonden vielen. Bij de oorlog die sinds die dag woedt tussen Israël en Hamas vielen in de Gazastrook, volgens de terreurorganisatie die daar de dienst uitmaakt, meer dan 21.000 doden. De kleine Joodse staat vecht, in een zee van vijanden, ook na 75 jaar nog steeds voor haar voortbestaan. En wat zal de oorlog die er nu woedt, doen met de komende generaties Joden en Palestijnen? Kunnen de geslagen wonden ooit nog geheeld worden?

Het bijna voorbije jaar was ook een jaar van rampen. Aardbevingen, orkanen: velen lieten het leven en de materiële schade was enorm. Dicht bij huis was er grote droogte in het begin van de zomer en waren er overstromingen in de winter. Zou klimaatverandering zich nu al laten gelden? Krijgt de mens, die rentmeester zou moeten zijn, de rekening gepresenteerd van het uitbuiten van de schepping? Of is dat allemaal bangmakerij? Is er trouwens in al dit denken en overdenken ook nog plaats voor God, Die Zijn schepping bewaart, ondanks alles?

Grote gebeurtenissen en kleine gebeurtenissen. Wereldwijd of dicht bij huis. Niet zelden zijn het juist de zaken in de eigen familie-, vrienden- en werkkring die ons het diepst raken. Een ernstige ziekte, een ongeluk, het sterfgeval van iemand die ons zeer nabij was. Op oudjaarsdag zien we het allemaal weer voor ons geestesoog, zoals het heet. Soms doen herinneringen zo veel pijn dat ze weggeduwd moeten worden omdat ze ons te veel zijn.

Gelukkig is er ook een andere kant. Hoeveel mensen zullen de zegeningen die ze het afgelopen jaar van God hebben ontvangen niet eens op de vingers van twee handen tellen kunnen?

Bij alles wat wisselde en wankelde, was er in 2023 de Bijbel. Ook deze dagen is dat het enige anker dat voorkomt dat we verdrinken in verdriet om dat wat was. Of dat we overspoeld worden door onzekerheid voor dat wat komen kan.

Mozes, de man Gods, wijst in Psalm 90 omhoog als het gaat om zekerheden in onzekere tijden. „Heere, Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht. Eer de bergen geboren waren en Gij de aarde en de wereld voortgebacht had, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.”

God zal er zijn, ook in het nieuwe jaar 2024.

Dat is overigens geen kille conclusie. Het is en blijft een gelóófsbelijdenis.

De enige waarmee we de jaardrempel in vertrouwen kunnen overgaan.