Demissionair ministers Ernst Kuipers (Volksgezondheid) en Dilan Yeşilgöz (Justitie en Veiligheid) willen de designerdrugs verbieden door de Opiumwet te wijzigen. Momenteel bevat deze een lijst met softdrugs en een lijst met harddrugs. Daar willen de bewindslieden een derde lijst aan toevoegen waarin hele stofgroepen worden verboden. Dat moet het kat-en-muisspel voorkomen met drugsproducenten die middelen zodra ze verboden zijn een klein beetje aanpassen en daarna weer door kunnen gaan met legale verkoop.

Onlangs moest de politie na een inval in Zaanstad grondstoffen voor designerdrugs teruggeven aan de eigenaar, omdat deze toch legaal bleken. Yeşilgöz en meerdere Kamerleden hopen dat de wet een einde maakt aan zulke voorvallen.

De progressieve fracties D66 en GroenLinks-PvdA zijn kritischer op het wetsvoorstel. Zij vinden het in sommige gevallen beter om drugs streng te reguleren in plaats van te verbieden. Joost Sneller (D66) en Songül Mutluer (GroenLinks-PvdA) denken dat de overheid zo meer grip houdt op de excessen: gebruikers kunnen beter worden voorgelicht en de handel blijft uit handen van criminelen.

Stoffen die een vergelijkbare werking hebben als MDMA moeten worden gelegaliseerd, vindt Mutluer, omdat ze de risico’s hiervan mee vindt vallen. Andere meer schadelijke drugs worden wat haar betreft wel verboden. Ze waarschuwt voor mogelijk negatieve gevolgen als middelen verboden worden die niet schadelijk zijn. Het Kamerlid ziet gebeuren dat mensen de lijst met verboden stofgroepen minder serieus gaan nemen.

René Claassen (PVV) haalt in zijn eerste Kamerdebat herinneringen op aan hoe hij „struikelde over de drugsverslaafden” toen hij opgroeide in Heerlen. Hij vindt het uit den boze dat designerdrugs online met een druk op de knop besteld kunnen worden. Ook Harmen Krul (CDA) wil „niet normaal maken wat niet normaal is”. Voor Lilian Helder (BBB) komt de wet „geen dag te vroeg”. De vele aanslagen met explosieven laten volgens haar zien dat veel criminaliteit schuilgaat achter drugshandel.