Hoorn was een van de belangrijkste steden in de Vereenigde Oostindische Compagnie. Het was ook de stad van Jan Pieterszoon Coen, die in 1621 een bloedbad aanrichtte op de Banda-eilanden. De weinige inwoners die overleefden, belandden in de slavernij. Door het geweld kreeg Nederland een monopolie op de handel in nootmuskaat. Coen kreeg een standbeeld. „Slavernij en slavenhandel zijn misdaden tegen de menselijkheid. In een stad waar zulke duidelijke sporen van slavernij staan, kun je toch niet volhouden dat excuses niet aan de orde zijn? Dan ben je dat aan je statuur verplicht”, zegt Nooitmeer.

Nooitmeer verwelkomde afgelopen juli koning Willem-Alexander bij Keti Koti in Amsterdam. Tijdens de herdenking van het einde van de slavernij bood de koning excuses aan en vroeg hij om vergiffenis. Nooitmeer: „Dat was voor mij en voor de gemeenschap zo belangrijk. Wat ik na 1 juli het meest heb gehoord, is dat de krassen op de ziel niet geheeld zijn, maar wel zachter zijn geworden. De vraag is: vindt Hoorn de inwoners die om excuses vragen daar belangrijk genoeg voor? Wil je gehoor geven aan de wensen van inwoners en tot een mooie samenleving komen?”

Dat de slavernij al 150 jaar geleden is afgeschaft, is volgens Nooitmeer geen argument om geen spijt te betuigen. En dat Hoorn rijk is geworden van de slavernij, doet er voor haar ook niet toe. „Al had Hoorn er helemaal niks aan verdiend. Er is mensen onrecht aangedaan. Mensen. Daar is de huidige gemeenteraad niet verantwoordelijk voor, maar de raadsleden kunnen wel verantwoordelijkheid nemen. Uit medemenselijkheid. Daar gaat het om.”