Met deze uitspraak keert het parlement zich tegen een recent rapport van de Canadese mensenrechtencommissie. Dit officiële orgaan van de Canadese regering stelt daarin dat de „discriminatie” van bepaalde religies in Canada alles te maken heeft met het oude kolonialisme. Daardoor hebben enkele westerse mogendheden en daarmee de westerse cultuur een superieure status gekregen.

Discriminatie

Als voorbeeld noemt het rapport de wettelijke erkenning van feestdagen die behoren bij de christelijke traditie. De vakanties die rond Kerst en Pasen worden gehouden noemen de rapportschrijvers voorbeelden van „systematische discriminatie”. „Als gevolg daarvan moeten niet-christenen zich aanpassen. En bij hun eigen heilige dagen en feesten krijgen ze niet automatisch vrij.” De aanbeveling van de commissie is dat Canadezen meer vertrouwd moeten raken met de feestdagen van andere religies.

Op voorstel van Alain Therrien, leider van het Blok Quebecois, heeft het Lagerhuis dit rapport unaniem verworpen. Expliciet staat in de aangenomen motie dat het Lagerhuis de gedachte afkeurt dat het onderhouden van de christelijke feesten gerelateerd is aan het kolonialisme.

In de motie wordt het Lagerhuis verder opgeroepen zich te keren tegen elke poging die kritisch is over tradities en gebruiken die al vele jaren behoren tot de Canadese feesten.

„Verkeerd begrepen”

Een dag na de unanieme afwijzing door het Lagerhuis van het rapport gaf de mensenrechtencommissie een verklaring uit waarin ze zegt dat het rapport verkeerd is begrepen. De commissie stelt geen verklaring te hebben gegeven over kerstmis of welke andere religieuze feestdag dan ook. „Natuurlijk is kerstmis niet racistisch. Kerstmis is een belangrijke en aloude traditie in Canada. Ze is zowel spiritueel als cultureel belangrijk voor miljoenen mensen in dit land, zowel christenen als niet-christenen.”

De commissie zegt nu dat het haar niet ging om kerstmis af te schaffen, maar juist om religieuze feesten uit andere tradities dezelfde status te geven als Kerst en Pasen. „Canada zou een land moeten zijn dat iedereen uitnodigt om deel te nemen aan de tradities die we al lang vieren en dat tegelijkertijd ruimte maakt voor nieuwe. Deze nieuwe tradities gaan dus niet ten koste van de oudere. Integendeel, in plaats daarvan verrijken ze de Canadese samenleving”, aldus de mensenrechtencommissie.