Gevuld speculaas
Ook zelfmakers hebben zo hun blinde vlekken. Ik zou er niet over peinzen om voor bechamelsaus een potje of een zakje uit de supermarkt te gebruiken. Boter, bloem, melk, een snufje zout en wat kaas: veel meer gaat er niet in.
Ingrediënten die ik eigenlijk altijd wel op voorraad heb. Het enige wat je dan verder nog nodig hebt is wat tijd, geduld en vertrouwen in een goede afloop.
Niettemin denk ik van sommige dingen dat ze ingewikkeld zijn, terwijl dat helemaal niet zo is. Tot voor kort had ik nog nooit zelf amandelspijs gemaakt. Terwijl ik het best met enige regelmaat gebruik, bijvoorbeeld als laag op de bodem van een appeltaart. Voor dat doel ligt er altijd zo’n hard blokje kant-en-klare spijs in de koelkast. Dat je zo’n vulling ook zelf kunt maken was om de een of andere reden nog nooit in me opgekomen. Maar dat is dus echt heel simpel om te doen – veel eenvoudiger dan bechamelsaus maken. Je hebt er niet meer voor nodig dan gelijke delen fijne kristalsuiker en gemalen amandelen, met wat ei voor de binding en citroenrasp voor de smaak. En tijd: om de spijs te laten rijpen.
Vanwege het begin van de adventstijd maakte ik gevuld speculaas in stervorm. Maar achteraf was een vierkant of rond model handiger geweest. Zo’n baksel snijd je eenvoudiger in gelijke stukjes.