En die uitzending kregen we. Allerlei thema’s passeren de revue, van Rachel uit Ofakim tot een stuntelige raketlanceerder in Khan Younis. Netanyahu krijgt er ook flink van langs. Het feit dat hij niet al te duidelijk verantwoordelijkheid neemt voor het enorme falen zit veel Israëli’s dwars.

De beschietingen uit Jemen zijn ook moppenvoer. In 1948 moesten 50.000 Jemenitische Joden onder druk Jemen verlaten, een vluchtelingencrisis die nooit internationaal erkend is en één van de armste immigratiegolven naar Israël ooit werd. De spaarzame Jemenieten werden in Israël al snel de „Hollanders van het Midden-Oosten” genoemd. Als er ballistische raketten vanuit Jemen op Israël afgeschoten worden, blijven de grappen niet lang uit: „Dit is de eerste keer dat we iets gratis krijgen van een Jemeniet”, zegt de een. „Zo ontduiken ze de importheffingen”, grapt een ander.

De links-progressieve wereld wordt ook flink aangepakt. Want hoe ‘woke’ ben je als je posters van gegijzelde kinderen wegritst, maar het papier niet recyclet? Een denkbeeldig interview tussen Hamasvertegenwoordiger Abu Fatua en twee Amerikaanse studenten ‘postkoloniale gender-astrologie’ doet internationaal heel wat stof opwaaien. „Ik zit veilig onder het ziekenhuis, met Allah en 2 miljoen burgers boven me”, zegt Abu Fatua. „Gemeenschap is alles tegenwoordig”, antwoorden de studenten giechelend. „Ik heb verder alles wat ik nodig heb, alleen wat rakettenhonger”, gaat Abu Fatua verder. „Zolang het maar biologisch is, ons best”, luidt het antwoord.

Westerse verslaggeving wordt ook op de korrel genomen. Israëlische acteurs spelen de BBC-verslaggeving na rondom het veronderstelde Israëlische bombardement op een ziekenhuis. Verslaggever ‘Harry Whiteguilt’ rapporteert vanuit de „illegale kolonie Tel Aviv” over de getallen afkomstig van „de meest betrouwbare terroristische organisatie”. Als het verhaal zich keert, is het volgens Whiteguilt nog steeds Israëls schuld, „want de blokkade heeft ervoor gezorgd dat Hamas geen behoorlijk functionerende raketten kon invoeren.”

Over 7 oktober kunnen geen grappen gemaakt worden en over de impact evenmin, maar gelukkig geeft de wereld om ons heen genoeg reden om te lachen, soms in verbijstering en soms in verwondering.

Onze correspondente in Israël, Jeannette Gabay-Schoonderwoerd, houdt een dagboek bij vanuit haar woonplaats Afik, in het noorden van Israël. Deel 20.