„En daarom zal God hen zenden een kracht der dwaling zenden, dat zij de leugen geloven zouden.”

Paulus spreekt in 2 Thessalonicenzen een verschrikkelijk woord, en zegt: „Omdat zij de liefde van de Waarheid niet hebben aangenomen, om zalig te worden, daarom zal God hen een sterke dwaling zenden, om de leugen te geloven; opdat allen geoordeeld worden die de Waarheid niet hebben geloofd, maar behagen hebben gehad in de ongerechtigheid” (2 Thessalonicenzen 2:10). De wereld wil bedrogen zijn; wil de leugen hebben; wil in duisternis zijn en blijven. Toch moet ze verlicht heten, maar het is pure blindheid. Je hoeft hier niet lang naar voorbeelden te zoeken. We zien het elke dag voor ons dat de wereld dit Licht niet kan verdragen – óf als ze het een poosje verdraagt dat ze het Woord hoort, dan zal het toch niet lang duren. Het is maar een kortstondige bevlieging die weer spoedig voorbij gaat. Ze krijgt er al gauw genoeg van om steeds weer hetzelfde te horen, en zegt: Het gaat altijd over het geloof in Christus! Wat is geloof? Komt er nu een scheurmaker met iets nieuws, dat geen Licht, maar mensenlering en duisternis is, dan stemt ze daar spoedig mee in en verblijdt zich erover. Ze laat zich de oren krabben als een varken en knort van plezier: „Zij zullen voor zichzelf leraars vergaderen, naar dat hun oren jeuken, en zullen hun oren van de Waarheid afwenden, en zich tot fabels keren’ (2 Timotheüs 4:3, 4).

Maarten Luther,
reformator te Wittenberg

(”God is liefde”, 1538)