„En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liever gehad dan het licht.”

Johannes laat nu alle andere schepselen gaan. Hij spreekt alleen nog over de mensen, die allen zonder onderscheid in duisternis zijn. Maar Jesaja noemt Christus een Licht der heidenen (Jesaja 42:6; 49:6; 60:3). En Zacharias, de vader van Johannes de Doper, zingt ervan in zijn lofzang: „Hij is verschenen voor hen die zitten in duisternis en schaduw van de dood” (Lukas 1:79). Verder noemt Christus Zichzelf in dit Evangelie ook het Licht der wereld (Johannes 8:12; 12:35). Dit zalige Licht heeft vanaf het begin der wereld geschenen en schijnt nog. Dit Licht is altijd in de wereld en maakt levend, verlicht en schijnt zonder ophouden. Het Licht brengt ons tot een nieuwe geboorte en een nieuw leven. Het verlicht nu meer en spoedig daarna weer minder mensen. Het leert de mensen hoe ze moeten geloven en voor God moeten leven. Het wijst hen de weg tot het eeuwige leven en de zaligheid – maar wie zal Het willen aannemen en ontvangen? Niemand of zeer weinigen achten en begeren dit Licht. Ja, de wereld wil het Licht niet zien, kennen of horen, maar lastert Het en ze vergeldt kwaad voor goed aan degenen door wie Het schijnt. Vandaar klaagt de Heere Christus Zelf in Johannes 3 dat het Licht in de wereld is gekomen, maar dat de mensen de duisternis liever hebben gehad dan het Licht (Johannes 3:19).

Maarten Luther,
reformator te Wittenberg

(”God is liefde”, 1538)