S. was jarenlang getrouwd met K. maar het paar scheidde toen zijn bedrijf over de kop ging. Hij gaf op dat hij samen met zijn zoon op een boot woonde en ontving een uitkering, een toeslag en kinderbijslag. Een anonieme tip was voor de sociale recherche aanleiding om een onderzoek naar hem in te stellen. Daaruit bleek dat zowel S. als zijn zoon niet op het schip woonden, maar bij K. in een huis in Nederhorst den Berg. Omdat zij een inkomen had, zou S. al die jaren geen recht op uitkering hebben gehad.

„Iedereen uit de buurt beaamt dat u al jaren samen met K. onder een dak woont en niemand weet beter dan dat u een stel bent. Het is een kleine gemeenschap en iedereen kent u goed", stelde de officier van justitie. Uit een buurtonderzoek zou bovendien naar voren zijn gekomen dat het gezin meerdere auto’s had en met de boot op vakantie ging.

Justitie verdenkt S. er ook van dat hij de erfenis van zijn vader achterhield voor de sociale dienst. Uit bankafschriften blijkt dat hij grote geldbedragen van duizenden euro’s stortte op de spaarrekeningen van zijn twee zoons en zijn dochter. S. was de enige gemachtigde van die spaarrekeningen en toen de kinderen het huis uit waren, bleven de afschriften bij hem in huis binnenkomen.

Volgens de officier had S. de boot ook als vermogen moeten opgeven, maar de verdachte stelde dat het schip niet zijn eigendom was. „De boot was van mijn vader. Toen hij stierf werd het schip van de erfgenamen en niet direct van mij".

K. en S. ontkenden tijdens de zitting alle aanklachten. De officier achtte K. medeplichtig en eiste daarom tegen haar dezelfde straf als tegen haar partner.

Uitspraak over twee weken.