Ds. Siriwardene, predikant van een Evangelical Free Church in Los Angeles, benadrukte in zijn persoonlijk getinte lezing over pastorale zorg dat dit voor een prediker juist dubbel nodig is. „Hij moet namelijk voor zijn gemeente een voorbeeld zijn in heilige wandel. Een predikant is ook in het bijzonder aan verzoekingen blootgesteld. Hoe groot is het gevaar dat routine insluipt en dat de beleden afhankelijkheid van God slechts in woorden bestaat.”

Een predikant dient er, aldus ds. Siriwardene, voor te waken dat hij zich niet zelf de eer toe-eigent die God alleen toekomt. „In de ambtsbediening gaat het immers slechts om de verheerlijking van de naam van God. Het is ook nodig op z’n hoede te zijn voor moreel falen. Er zijn predikanten die door een morele misstap zowel hun huwelijk als hun bediening hebben verwoest. Schriftlezing, voortdurend gebed en bijbelstudie zijn onontbeerlijk. In de omgang met de gemeente dient de predikant, naar het voorbeeld van Christus Zelf, geduldig en zachtmoedig te zijn. Gemeenteleden moeten kunnen merken dat hun predikant hen onvoorwaardelijk liefheeft en hun zaligheid beoogt.”

Ds. Iain Murray, een van de oprichters van The Banner of Truth, hield een lezing over de Schotse theoloog Robert Bruce (1555-1631). „Deze man had door Gods genade geleerd dat een slecht geweten onze ergste vijand is, en een goed geweten een van onze beste vrienden. In zijn leven kwam tot uiting dat hij er zich in oefende een goed geweten te hebben voor God en voor de mensen. In een tijd waarin de overheid veelal onverschillig stond tegenover de zuivere bediening van het Woord, waarin de kerk al te veel tot het sluiten van compromissen bereid was en de ongeïnteresseerdheid onder het volk groot was, ging hij standvastig zijn weg”, aldus ds. Murray.

Afkomstig uit een adellijk geslacht, dat nog altijd de oude leer aanhing, werd Bruce geschoold met de bedoeling dat hij als jurist een invloedrijke functie aan het Schotse hof zou krijgen. „Gods wegen waren echter anders. Tijdens zijn studie te St. Andrews zat hij onder het gehoor van onder anderen John Knox en werd hij voor de leer van vrije genade gewonnen.” Op 31 augustus 1581 kwam het tot een crisis in zijn leven. Ds. Murray vertelde hoe Bruce het tot dusver had volgehouden te strijden tegen de roeping om dienaar van het Woord van God te worden. „Deze tegenstand gaf hij op. Hij keerde terug naar St. Andrews om theologie te studeren, hoewel zijn ouders het hier aanvankelijk volstrekt mee oneens waren.”

Na de beëindiging van zijn studie werd hij predikant van de St. Giles-kerk te Edinburgh. Hiermee kreeg hij de toegang tot een van de invloedrijkste preekstoelen van Schotland. Zijn vastberaden houding bracht hem in conflict met koning James VI. Verschillende malen werd hij verbannen. „In het leven van Bruce wordt zichtbaar dat bloeitijden van de kerk ook tijden van verdrukking plegen te zijn. Op zijn sterfdag beleed hij dat hij het ontbijt op aarde had gebruikt, maar ’s avonds de maaltijd in de hemel zou hebben”, aldus ds. Murray.

Ds. Edward Donnelly vroeg gisteravond in zijn derde en laatste lezing opnieuw aandacht voor Paulus als pastoraal theoloog. Naar aanleiding van Paulus’ brief aan de Kolossenzen was zijn thema ”Het ervaren van Christus in ons”. De gemeente van Kolosse werd bedreigd door dwaling. De kern hiervan was dat Christus niet voldoende is. Ds. Donnelly: „Hiertegenover heeft Paulus gesteld dat wij in Christus volmaakt zijn. Het bestrijden van de dwaling moet nooit een doel in zichzelf zijn. Paulus liet de gemeente van Kolosse de heerlijkheid van Christus zien. De realiteit dat het leven van een christen op aarde onvolkomen is en vele gebreken vertoont, dient nooit ten koste te gaan van de wetenschap dat wij in Christus reeds nu alles hebben.”