„Ik was een vrouw die altijd een glimlach op haar gezicht had”, zei Goncalves aan het begin van het vaak emotionele verhoor. Maar dat is veranderd door de onterechte beschuldiging van fraude en de keiharde aanpak door de Belastingdienst die daarop volgde.

Jarenlang wist de Rotterdamse niet eens waarom de fiscus in 2009 plots 125.000 euro van haar terugvorderde. Als werkende moeder van drie kinderen had zij immers gewoon recht op kinderopvangtoeslag. Pas toen zij tien jaar later haar dossier onder ogen kreeg, werd de reden duidelijk: niet zij maar de kinderopvangorganisatie had gesjoemeld.

Op enig begrip van de Belastingdienst hoefde Goncalves niet te rekenen. „Op het moment dat ik mijn sofinummer gaf, wisten ze gelijk: geen genade”. Het steekt dan ook des te meer dat de echte schuldige, de eigenaar van het kinderdagverblijf, wél hulp kreeg en wél in aanmerking kwam voor een betalingsregeling.

Zij heeft het ook nog altijd moeilijk met de impact die alle problemen op haar gezin heeft gehad. Zo was er niet altijd geld voor ontbijt, mede doordat de fiscus geen enkel oor had voor haar smeekbeden om haar genoeg te laten overhouden om haar kinderen te eten te geven.

Daar komt bij dat Goncalves jarenlang niet de moeder heeft kunnen zijn die zij graag had willen zijn. „De liefde, de aandacht, de glimlach” die haar kinderen hebben moeten missen, „er is geen geld in Nederland om dat goed te maken”.