„Maar gelijk geschreven is: hetgeen het oog niet heeft gezien, het oor niet heeft gehoord, en in het hart van de mens niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft degenen die Hem liefhebben.”

Op de leerschool van Christus leren wij alles, doordat wij uit de diepte van de hel worden opgetrokken en op de wagen van Zijn kruis boven alle hemelen worden opgevoerd, om daar door het geloof te leren verstaan wat het oog nooit heeft gezien, noch het oor heeft gehoord, en wat ons hart en verstand ver te boven gaat. Want op die school wordt ons niet de aarde als het hoogste doel voorgesteld, ofschoon ze ons dagelijks vruchten verschaft tot voeding, maar Christus Zelf biedt Zich ons aan ten eeuwigen leven. Ook is het daar niet de hemel die met de glans van zon en sterren onze ogen verlicht, maar Christus Zelf: het Licht van de wereld en de Zon van de gerechtigheid straalt in onze harten. Ook is het daar niet de luchtruimte die ons doet ademhalen, maar Gods Geest geeft ons kracht en leven.

Kortom, Christus’ onzichtbaar Koninkrijk neemt daar alles in beslag en zijn geestelijke genade is over alles verspreid. Maar dit verhindert onze zintuigen niet zich te richten op de beschouwing van hemel en aarde, en ook daaruit iets te zoeken dat ons versterkt in de ware kennis van God. Want Christus is het Beeld, waarin God ons niet alleen Zijn hart laat zien, maar ook Zijn handen en voeten. Met Zijn hart bedoel ik die verborgene liefde, waarmee Hij ons in Christus heeft liefgehad.

Johannes Calvijn,
reformator te Genève

(”Voorwoord op Genesis”, 1563)