Het plan heeft een lange ontstaansgeschiedenis, waarbij het er zelfs naar uitzag dat het project ’in schoonheid zou sterven’. Wisselingen van colleges en directies, en gesteggel over onder meer financiering, verhuiskosten en huurcompensatie vertraagden het -voor Zederikse begrippen- megaproject.

Eind 2000 besloot de toenmalige gemeenteraad tot verkoop van de Christinaflat aan Woonzorg Nederland (WZN), de huisbaas van Woon- en Zorgcentrum Open Vensters. Dat raadsbesluit is nooit uitgevoerd. Rond 2002 leek het project te ’crashen’. „Er waren te veel verwachtingen gewekt en er werd te veel gediscussieerd over details”, constateert Marcel Verboom, directeur van Open Vensters. Bij zijn aanstelling in 2002 viel hij met zijn neus in de boter. Met de Zederikse wethouders Verwolf en Van Dieren is hij de kar gaan trekken. „We hebben er alles aan gedaan om de boel bij elkaar te krijgen. Open Vensters wilde een betrouwbare partner zijn. De afgelopen jaren is de situatie sterk verbeterd.” Portefeuillehouder Verwolf: „Er zat veel oud zeer. Ook bij de gemeenteraad. Nu steekt WZN zijn nek uit.”

Dat laatste blijkt uit een sociaal plan voor de bewoners van de Christinaflat. Er is een verhuisvergoeding, gemeente en WZN zorgen voor volledige huurcompensatie voor bewoners die terugkeren naar de nieuwbouw, terwijl beide partners zich inzetten voor de huisvesting van bewoners die „uitgeplaatst” worden. Bovendien levert WZN een forse bijdrage in de reconstructie van de infrastructuur rond Open Vensters.

Het project omvat zestig verzorgingshuisplaatsen en dertig verpleeghuisplaatsen. Daarnaast komen er 198 eenheden in een grote variatie van huur- en koopappartementen. Het huidige Open Vensters gaat tegen de vlakte. De Christinaflat in 2006, binnen enkele jaren gevolgd door het huidige verzorgingshuis. De aanpalende Prinses Marijkeflat blijft voorlopig overeind. „Het nieuwe Open Vensters gaat fungeren als spin in het web”, aldus Verboom. „Het moet een dienstencentrum worden voor ouderen. Bewoners van de woningen en appartementen kunnen gebruikmaken van faciliteiten als alarmering en het restaurant. We kunnen thuis verzorgingshuis- en verpleeghuiszorg aanbieden vanuit een organisatie.” Het totale project kost ruim 40 miljoen euro. De bouw van het nieuwe Open Vensters wordt geraamd op 12 miljoen euro. Het project moet in 2010 klaar zijn.

Maar nog niet alle problemen zijn uit de wereld. Omwonenden betreuren de teloorgang van het uitzicht en de toenemende drukte in de wijk. Daarnaast maakt de politiek zich zorgen over de financiële opzet en de druk op de woningmarkt door de uitplaatsing van bewoners. „We pakken de problemen stap voor stap aan”, benadrukt Verboom. „Je kunt strijden over zaken die over een paar jaar gaan spelen, maar dan kom je er niet uit. De tijdelijke verhuizing van onze bewoners is lastig. De gemiddelde leeftijd is 86 jaar. Die mensen kun je niet naar Dordrecht of Gorinchem laten gaan. Daarin hebben we een grote verantwoordelijkheid.”

Opmerkelijk is dat met de sloop van Open Vensters in zicht, toch een verpleegunit wordt gerealiseerd van dertig appartementen. „Er zijn op dit moment zo veel zorgvragers met psychogeriatrische problematiek dat we iets moeten doen. De kwaliteit van leven en wonen is cruciaal”, vindt Verboom. Hij wijst daarbij op de identiteit van Open Vensters. „We zijn een protestants-christelijk woon- en zorgcentrum. Dat willen we uitstralen. Ook naar onze bewoners. Op dit moment praten we van de keuken tot de raad van toezicht over onze missie. We willen ons onderscheiden door ons handelen. Christelijke washandjes bestaan niet. Maar de christelijke hand die het washandje vasthoudt wel.”