Gemiddeld stegen de lonen in de 39 nieuwe cao’s van vorige maand met 8,2 procent. Dat is een even sterke stijging als in mei.

Volgens de AWVN was er al zestien maanden lang sprake van een stijgende trend in de loonafspraken, met een klein knikje omlaag rond de jaarwisseling als uitzondering. Of de cijfers uit juni een omslagpunt zijn, moet de adviseur van werkgevers op het vlak van arbeidsvoorwaarden nog maar zien.

De vereniging toonde zich vorige maand nog erg bezorgd over de blijvend hoge loonafspraken, omdat ondernemers die lang niet altijd volledig kunnen doorberekenen. Sinds de jaren zeventig gingen de salarissen in cao’s niet zo hard omhoog als in mei en juni. Maar door de sterke prijsstijgingen eisen werknemers sinds vorig jaar ook steeds hogere lonen.

„De neiging aan de onderhandelingstafel is om telkens wat hoger te gaan zitten. Mogelijk is dit een omslagpunt, maar we zijn erg voorzichtig met dat soort voorspellingen”, legt een woordvoerder van de AWVN uit. „De berekeningen van ons zijn eigenlijk meer een soort thermometer.”

Bedrijven zitten ondertussen in een spagaat als het gaat om hun uitgaven aan personeel. Enerzijds is er op economisch vlak veel onzekerheid; hogere rentes remmen investeringen, de verhouding van westerse landen met China is gespannen en de oorlog in Oekraïne kan nog altijd voor extreme prijsstijgingen voor gas zorgen. Maar tegelijkertijd is de arbeidsmarkt erg krap.

„Op dit moment is het voor werkgevers heel belangrijk werknemers te behouden. Dat doen ze niet alleen met hoger loon, maar bijvoorbeeld ook met regelingen voor flexibele werktijden, verlof of auto’s van de zaak”, zegt de woordvoerder van AWVN. „Dat hoeft niet altijd iets groots te zijn, maar men probeert iets bijzonders te doen.”