„En Zijn discipelen werden indachtig dat er geschreven is: De ijver van Uw huis heeft Mij verslonden.”

De discipelen zagen de toepassing van de woorden van hun Meester, en werden daardoor in hun geloof versterkt. „Zij werden indachtig dat Hij dit tot hen gezegd had.” En toen zij dit indachtig werden, „geloofden zij.”

Het is een troostrijke en verblijdende gedachte dat wat de discipelen gebeurde, dikwijls heden ten dage geschiedt. De preken die in de kerken tot schijnbaar onopmerkzame oren voorgedragen worden, zijn niet alle verloren en weggeworpen. Het onderricht dat in scholen en op huisbezoek gegeven wordt, is niet geheel verspild en vergeten. De teksten die door de ouders de kinderen geleerd worden, zijn niet alle tevergeefs geleerd. Dikwijls komen preken en teksten en onderwijs na een verloop van vele jaren in herinnering terug. Het goede zaad ontkiemt soms nadat hij die het gezaaid heeft allang gestorven en heengegaan is.

Laten de predikers voortgaan met prediken en de onderwijzers voortgaan met onderwijzen en de ouders voortgaan met kinderen op te voeden in de weg die zij behoren te gaan. Laat de zaaier het goede zaad van de Bijbelse waarheid in geloof en geduld zaaien. Hun arbeid is niet ijdel in de Heere. Hun woorden worden herdacht veel meer dan zij denken, en zullen nog vruchten dragen „na vele dagen” (1 Korinthe 15:58; Prediker 11:1). Ten slotte zien wij hier hoe volkomen de kennis is van onze Heere Jezus Christus van het menselijk hart.

J.C. Ryle,
bisschop te Liverpool

(”Uitleggende gedachten over Johannes”, 1874)