De nieuwe Dichter des Vaderlands schrijft toegankelijker, luchtiger, minder diepzinnig dan zijn voorganger. Een van zijn recente verzen is ”Oud zeer”: „Al raken onze stoere veteranen/ Als oude ijzervreters nooit van slag,/ Ze waren op een droeve najaarsdag/ Vanwege hun Prins Bernhard toch in tranen./ Want die had tot verdriet van zijn soldaten/ Hotel de Wereld voor altijd verlaten.”

Als Dichter des Vaderlands verbindt Van Wissen (Groningen, 1943) zich tot het regelmatig schrijven van gelegenheidsgedichten en het bevorderen van de poëzie in het algemeen. Literaire kringen lijken de functie inmiddels minder serieus te nemen. Gerrit Komrij gaf zijn bezigheden als Dichter des Vaderlands voortijdig op, Gerrit Kouwenaar noemde het „een mal instituut” en Ivo de Wijs sprak van „poëtisch ramptoerisme.”

Tijdens de verkiezing -onder meer georganiseerd door Poetry International en NRC Handelsblad- brachten ongeveer 7000 mensen hun stem uit. Daarbij ontstond commotie toen bleek dat één persoon meerdere stemmen kon uitbrengen, terwijl bovendien diverse dichters op zichzelf hadden gestemd. Onder hen ook Driek van Wissen.

Donderdag, Landelijke Gedichtendag, reist de Dichter des Vaderlands met een aantal collega’s per trein door Nederland. Daarbij dragen ze voor uit eigen werk.