George Müller: van dief tot vader van duizenden weeskinderen
Eens was hij een dief en een bedrieger. George Müller (1805-1898) was zijn naam. Nadat God in zijn leven kwam, zorgde de Engelse evangelist voor duizenden weeskinderen. H.J. van Ewijk beschrijft zijn leven in ”De Bank die nooit failliet kan gaan” (uitg. Om Sions wil).
Wie is H.J. van Ewijk?
„Zowel theoloog als techneut. In mijn studie theologie had ik als afstudeerpad kerkgeschiedenis, toegespitst op de periode van onder meer Spurgeon en Müller. Op dit moment werk ik vier dagen in de week als projecteringsdeskundige van brandmeldinstallaties, op vrijdag geef ik les aan het Hoornbeeck College. Vanaf augustus hoop ik daar fulltime aan het werk te gaan. Kerkelijk behoren we tot de Gereformeerde Gemeenten. Mijn eerste boek, uit 2004, ging over de toekomstverwachting van Calvijn. Later volgden enkele kinder- en jeugdboeken en een roman.”
Hoe duidt u zelf het boek ”De Bank die nooit failliet kan gaan”? Is het een echte biografie over George Müller, of meer een spannend jeugdboek?
„Het is zeker geen volwaardige biografie, want de laatste periode waarin Müller de wereld rondreist, komt niet aan de orde. Het boek beslaat vooral de periode voor en tijdens zijn eerste huwelijk. Het doel van dit boek is om te laten zien hoe de Heere voor alles zorgt. Je zou dit kunnen lezen naast het hoofdstuk over gebedsverhoring uit ”De redelijke godsdienst” van Brakel. Mijn boek is geen theologische studie, wel een boek met een boodschap, dat leest als een roman.”
Eerder verschenen andere levensbeschrijvingen van Müller, zoals ”De man van geloof en gebed” van Roger Steer, uit 2006. Waarin is uw boek anders?
„Het boek van Roger Steer gaat vooral over de weeshuizen waarvoor Müller zorgde. Ik ga uitgebreider dan hij in op Müllers jeugd. Ook benoem ik meer zijn fouten en de manier waarop hij daar zelf mee omging. In sommige boekjes staan wel de succesverhalen, maar ze noemen niet de onverhoorde gebeden. Müller wilde niet op een voetstuk geplaatst worden. Hij stichtte weeshuizen, maar die waren niet van hem. Want hij wist: God is de Vader der wezen.”
Hoe typeert u George Müller, als een opwekkingsprediker?
„Müller was het eerste deel van zijn leven geen bekende prediker. Zijn kerkelijk gemeente was maar klein. Vaak sprak hij in kleine gezelschappen of met een enkele medereiziger. Het zielenheil van de ander woog hem zwaar. Zijn boodschap was dat je God nodig hebt voor ziel en lichaam. In alles ben je afhankelijk van Hem Die de aarde geschapen heeft en onderhoudt.
In de beginperiode had Müller contact met de ”Brethren”, de Broeders. Deze groep was in 1820 ontstaan in Ierland en had zich later over de Britse eilanden verspreid. Zij kenmerkte zich door toewijding aan het zendingswerk en erkende het gezag van de Bijbel voor zowel het geloofsleven als de praktijk van leven. Müller deelde niet alle opvattingen van de Brethren. Later ging hij meer en meer zijn eigen weg.”
Soms zijn de getallen die in het boek worden genoemd bijna ongelooflijk. Bijvoorbeeld: Müller zorgde voor duizenden weeskinderen, voor meer dan 40 zendelingen, drukte 111 miljoen boekjes in allerlei talen, bezocht 40 landen om over God te vertellen. Hoe doet iemand dat?
„Müller was misschien wel de man van de superlatieven, maar hij had ook oog voor details. Een gift van een klein geldstuk of een gekregen theelepeltje was voor hem al voldoende om te worden genoteerd, want daarin kon hij zien dat de Heere werkte. Hij bezocht zo’n veertig landen, maar soms alleen omdat hij op doorreis was. Later sprak hij daadwerkelijk in heel veel landen over wat God hem deed ondervinden.”