De rechtbank in Breda legde K. in november 2021 dertig jaar cel op, na een eis tot levenslang. Het Openbaar Ministerie tekende hoger beroep aan tegen het vonnis. Bij aanvang van de zitting beroept hij zich op zijn zwijgrecht, zelfs op vragen van de voorzitter als hoe ze bepaalde namen precies moet uitspreken.

De vier slachtoffers werden op 27 maart 2020 gedood in hun woning aan de Dasseburcht in Etten-Leur. K. heeft hen met zijn handen en met snoeren gewurgd.

Volgens de rechtbank heeft K. eerst zijn vrouw en kinderen om het leven gebracht. Het bewijs voor moord ten aanzien van deze drie slachtoffers achtte de rechtbank niet geleverd. In het geval van de moeder was dat bewijs er wel: de man heeft haar na het wurgen van zijn gezinsleden gebeld en gevraagd naar de woning te komen. Vervolgens heeft hij ook haar gedood.

Het OM vindt dat er wel degelijk vier keer sprake is geweest van moord. Ook voor drie keer doodslag en één keer moord vindt justitie een levenslange celstraf op zijn plaats. De rechtbank meende dat voor het opleggen daarvan de „uitzonderlijke omstandigheden” ontbreken. De rechter wees daarbij onder meer op het feit dat K. niet eerder gewelddadig was en dat er geen sprake is van een grote kans op herhaling.

Over een motief heeft K. zich niet uitgelaten. Hij heeft verklaard dat drie onbekende mannen zijn gezinsleden hebben gedood. Daarna zou hij zelf zijn moeder om het leven hebben gebracht om haar rouw te besparen. De rechtbank bestempelde dat verhaal als „volstrekt ongeloofwaardig” en vond dat K. door geen openheid van zaken te geven het proces voor de nabestaanden nog pijnlijker maakt.