Economie

Door de knieën voor fiets en klant

Solide, vrolijk gekleurd. En opvallend. Wie De Fietsfabriek van Yalcin Cihangir en Dave Deutsch betreedt, laat het idee van een doorsnee winkel snel varen. Het ontwerpen en bouwen van speciale fietsen is dagelijkse kost voor beide mannen. Van rijwielen met twee kinderzitjes achterop tot bakfietsen voor het vervoer van vier kinderen.

Gerald Harbers
21 January 2005 11:07Gewijzigd op 14 November 2020 02:08
AMSTERDAM – Yalcin Cihangir bestuurt model ”995” van De Fietsfabriek. In de bak zit zijn compagnon, Dave Deutsch. Samen ontwerpen, produceren en verkopen ze fietsen. Volgens techneut Yalcin vraagt de klant sterke fietsen. „Onze fietsen moeten sterk zijn
AMSTERDAM – Yalcin Cihangir bestuurt model ”995” van De Fietsfabriek. In de bak zit zijn compagnon, Dave Deutsch. Samen ontwerpen, produceren en verkopen ze fietsen. Volgens techneut Yalcin vraagt de klant sterke fietsen. „Onze fietsen moeten sterk zijn

In een mum van tijd zitten de mannen op hun praatstoel in de zaak in het centrum van Amsterdam. Met name Yalcin, de techneut. Over de kracht van zijn producten. „De klant wil kwaliteit. Onze fietsen moeten sterk zijn. Mensen willen zware lasten kunnen transporteren.” Hij laat een bakfiets zien: dikke stangen en brede banden. Een dynamo ontbreekt. In plaats daarvan is een lampje met batterij gemonteerd. „Een dynamo slijt en is kwetsbaar. Onze oplossing is veel duurzamer.”

De eigenaars van De Fietsfabriek hebben een totaal verschillende achtergrond. Dave Deutsch studeerde psychologie. Yalcin Cihangir is geboren en getogen in Turkije. Hij kwam zo’n acht jaar geleden naar Nederland, waar hij drie jaar lang allerlei baantjes had, zoals bordenwasser in restaurants en tomatenplukker.

Tot zeven jaar geleden kon hij niet fietsen. Waarom dan toch een fietsenfabriek? Yalcin: „In Turkije heb ik in de praktijk geleerd te werken met metaal. Toen ik in Nederland kwam en iedereen op de fiets zag zitten, leek het me goed om in die business te gaan. Vier jaar geleden ben ik een fietswinkel met reparatieservice begonnen. Dave zat met een fietsreparatiewerkplaats naast me. Dave: „Vanaf dag één konden we goed met elkaar opschieten. We hebben onze krachten gebundeld.”

De compagnons besloten zich te richten op het ontwerpen, produceren en verkopen van fietsen. Sinds twee jaar zijn de activiteiten van de onderneming in een stroomversnelling geraakt. De Fietsfabriek bestaat inmiddels uit drie winkels -in Amsterdam, Den Haag en Kopenhagen- en een productievestiging in Turkije. Yalcin: „Het succes zit in drie dingen. Ik weet wat ik wil: kwaliteit bieden. Ik weet wat ik doe: het ontwerpen van fietsen. Kijk maar eens naar mijn knieën, daar zit eelt op. Als een klant met een vraag of probleem komt, ga ik door de knieën. Ik kijk, luister en bedenk een oplossing. Da’s het derde punt.”

De doelgroep van De Fietsfabriek bestaat volgens Yalcin uit „alle jonge vaders en moeders.” Dave: „Het zijn vooral stadsmensen die hun tweede auto inruilen voor een bakfiets. Ze kunnen dan hun kinderen met de fiets wegbrengen. Dat gaat in de stad veel makkelijker dan met de auto. De fiets mag op de stoep staan. Ook zie je mensen die vanuit milieuoogpunt een bakfiets kopen.”

Behalve aan jonge ouders levert de onderneming bakfietsen aan kleine bedrijfjes in de stad. Ook gehandicapte mensen weten de weg naar de winkel te vinden. Dave: „ We maken dan bijvoorbeeld een klep voor aan de bak zodat er een rolstoel in kan rijden.”

De ondernemers zijn voortdurend met vernieuwingen bezig. Yalcin: „De ideeën komen van klanten. Zij hebben een vraag en ik knutsel net zolang tot er een oplossing is.” Voorbeelden zijn er genoeg te zien in de winkel. Yalcin toont trots een fiets waarop een ’beschuitblik’ is gemonteerd. „Dit is een slotenbus, daarin kun je de ketting met het slot netjes opbergen.”

De uitvinders lopen tegen verschillende problemen aan. Dave: „Onze fietsen zijn wel eens nagemaakt, maar gelukkig hebben we voor elke uitvinding een octrooi gedeponeerd bij de Merkplaats, een bureau dat octrooien juridisch beschermt. Daardoor zijn de fietsen van een concurrent al eens uit zijn winkel gehaald.”

Yalcin: „Ook fabrikanten werken niet altijd mee. Ik had een idee voor een kinderzitje annex stuur. De eerste fabrikant nam ons niet serieus en kwam niet opdagen. De tweede zag niets in het plan. Nu hebben we zelf het kinderzitje ontworpen en gemaakt. Ze gaan over een poosje in productie in onze fabriek in Turkije.”

De prijzen van de fietsen zijn divers. Van 395 euro voor een omafiets tot bijna 2000 euro voor een aangeklede bakfiets. Een instapmodel -zonder huif en versnellingen- kost ongeveer 1600 euro. Dave: „Je schrijft weinig af op zo’n fiets. Na een paar jaar kun je ’m bij ons weer inruilen, dan krijg je nog een flink bedrag terug. Voor bijvoorbeeld een aangeklede bakfiets van vijf jaar oud ontvangen klanten 1400 tot 1500 euro.”

De onderneming zegt geen last te hebben van het economisch tij. Integendeel, de compagnons hebben uitbreidingsplannen. Yalcin: „Dit jaar willen we winkels openen in Hilversum, Utrecht en Haarlem.” De cijfers spreken voor zich. „Vorig jaar maakte De Fietsfabriek een omzet van 8 ton. In 2005 willen we naar 4 miljoen euro”, aldus Dave.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer