Sinds een jaar wonen ds. Bos en zijn vrouw in woonzorgcentrum De Hofstee in Urk. Aan de wand in de woonkamer springen een klein houten kruis en twee gevouwen handen in het oog. Onder de salontafel ligt het jongste nummer van het blad Confessioneel-Credo, het orgaan van de Confessionele Beweging in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), waarbij de emeritus predikant zich thuisvoelt.

Gijs Bos groeit op in een gezin in Loenen aan de Vecht. Zijn vader is bloemist en doet tuinonderhoud. Ook is hij koster van de plaatselijke hervormde kerk. De gemeente is vanouds „ouderwets confessioneel”, zegt ds. Bos. „In 1944 werd het een Gereformeerde Bondsgemeente. Dat betekende dat er vanaf dat moment geen gezangen meer werden gezongen. Dat is later allemaal weer veranderd. Onlangs was ik er nog een keer. Tegenwoordig worden alle bundels in de dienst gebruikt.”

Als kind kampt hij met een slechte gezondheid en verblijft hij zeven maanden in Astma Centrum Huis ter Heide. „Toen de oorlog uitbrak, werd ik met een auto met geblindeerde ramen naar huis gebracht.”

Reformatie

Al in zijn jeugdjaren leest Bos veel boeken. Een jeugdboek over de Reformatie in Spanje, waarin het over een jonge monnik gaat, blijft hem bij. Daarin wordt de vraag van Jezus aan Zijn discipelen aangehaald, uit Johannes 6: „Wilt gij ook niet weggaan?” „Dan antwoordt Petrus: „Heere, tot wie zullen wij heen gaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens.” Dat bleef bij mij haken.”

Na het gymnasium gaat hij in Utrecht theologie studeren, waarbij hij gebruikmaakt van een studiebeurs van de Gereformeerde Bond (GB) in de Nederlandse Hervormde Kerk. Als dank daarvoor is hij nu nog steeds lid van de GB, zegt hij, hoewel niet actief betrokken. Tijdens zijn studie doet hij, in 1956, geloofsbelijdenis, na een periode van aarzeling. „Onze toenmalige predikant, ds. R.C. van Putten, vroeg: Ben je bereid om Jezus te volgen? Dat was ik, en toen kon ik belijdenis doen.”

Preken

In 1963 wordt kandidaat Bos bevestigd in de hervormde gemeente in Genderen en Doeveren. Daarna volgen zes andere gemeenten. „In de tweede helft van het kerkelijk jaar preekte ik altijd graag vervolgstof. Ik begon bij Genesis. In mijn derde gemeente, Ter Heijde, was ik bij Richteren terechtgekomen. Het was een confessionele gemeente die niet gewend was dat er uit het Oude Testament werd gepreekt. Heel opmerkelijk.”

In zijn preken staat de persoonlijke relatie met de Heere Jezus centraal, zegt ds. Bos. „Alles staat of valt met een persoonlijke, hartelijke betrokkenheid op Hem. Toen ik na mijn emeritaat terugkwam op Urk, zei iemand dat mijn preken nu veel persoonlijker zijn dan in de jaren tachtig, toen ik hier predikant was.”

In Urk werkt de emeritus predikant mee aan weekopeningen in woonzorgcentrum Talma. Verscheidene keren per jaar gaat hij nog voor in een kerkdienst, voornamelijk in gemeenten die hij eerder heeft gediend. Zeker het laatste jaar merkt ds. Bos, die mantelzorger is voor zijn vrouw, dat zijn energie beperkt is. „Als ik ’s ochtends een uur studeer, ben ik moe.”

Heerlijkheid

De laatste jaren heeft hij zich vooral verdiept in wat de Bijbel zegt over de heerlijkheid en de verheerlijking van God. „Op palmzondag heb ik in Genderen gepreekt over Johannes 12, waarin staat dat de Heere Jezus verheerlijkt zal worden. Dat is een thema dat op diverse plaatsen in de Bijbel terugkomt, ook in het Oude Testament. Daar heb ik eerder vaak overheen gelezen.”

De predikant wijst onder meer op Jeremia 13. „Daar lezen we dat het volk Israël God moest verheerlijken, maar dat daar niets van terechtkwam. Ook in onze tijd gaat het erom dat de schepping, met in het hart daarvan de gemeente, God verheerlijkt in het leven van elke dag. En de vraag is: hoor jij al bij die gemeente, of zit je daar nog niet bij? Wíl je erbij horen? Dan moet je, zo lezen we in Johannes 12: 26, de Heere Jezus volgen. En wie Hem volgt, mag uiteindelijk bij Hem thuiskomen.”

Inmiddels heeft ds. Bos de leeftijd van de zeer sterken bereikt. Wat betekent de ouderdom voor hem? „Ik probeer van dag tot dag Jezus te blijven volgen. Elke ochtend bid ik: „Heere, wees mijn Gids. Wat wilt U dat ik vandaag zal doen?” Totdat de dag komt dat Hij zegt: Nu is het genoeg geweest.”