Nederlander in Soedan: het echte verhaal gaat over de Soedanezen
Ruim tachtig Nederlanders in Soedan kunnen het land niet uit vanwege de aanhoudende gevechten tussen het Soedanese leger en de RSF-militie. „Maar het echte verhaal gaat over de Soedanezen”, zegt Arthur Molenaar, werkzaam voor hulporganisatie Care International in Soedan. „Ik begrijp dat het een interessant verhaal is, dat hier Nederlanders zitten, maar dat is een voetnoot.”
Sinds de gewelddadigheden begonnen op 15 april zijn er al zeker 413 doden en ruim 3500 gewonden gevallen. De oppositie riep op tot een staakt-het-vuren van 72 uur vanwege het Suikerfeest. „De gevechten zijn wel minder zwaar, maar ik hoor op dit moment geweerschoten. Het is geen gevechtspauze”, aldus Molenaar. Hij ziet nog geen significante verbetering van de situatie.
Volgens Molenaar vinden de gevechten voornamelijk plaats in woonwijken in grote steden, zoals Khartoem. „Thuisblijven is niet meer vol te houden. Granaten of bommen gaan gewoon door muren heen. Mensen hebben zwaar te lijden. Er is geen water, geen stroom, geen eten. Mensen nemen risico’s en gaan de straat op om eten en drinken te vinden.”
Steeds meer mensen proberen de stad te ontvluchten. Bussen rijden weer, mensen vertrekken in groten getale naar voorsteden van Khartoum. „Vanuit de bevolking komt er veel hulp op gang. In die steden worden supportnetwerken opgezet. Mensen stellen onderdak en eten beschikbaar.”
Over de Nederlandse gemeenschap in Soedan vertelt Molenaar dat die klein is. „De ambassade is vrij actief geweest om het gemeenschapsgevoel te bevorderen. Er zijn regelmatig activiteiten, iedereen kent elkaar. We hebben een Whatsappgroep. Dat netwerk helpt met het doormaken van deze situatie.” De ambassade houdt hen dagelijks op de hoogte van de situatie.
Molenaar wordt ook op de hoogte gehouden over eventuele evacuatieplannen. „Alle voorbereidingen worden getroffen. Maar een voorwaarde is dat het veilig genoeg moet zijn. Er wordt zwaar gevochten rond het vliegveld van Khartoum. Het is nog maar de vraag of we het vliegveld überhaupt kunnen gebruiken.”
Maar de belangrijkste prioriteit is een veilig land voor Soedanezen, stelt Molenaar. „Het is noodzakelijk dat burgers hier veiligheid en basisvoorzieningen hebben, water uit de kraan. Het vechten moet stoppen, we moeten de humanitaire hulp op gang krijgen.”