Het NCP is een instelling die kijkt of bedrijven zich houden aan de richtlijnen van de OESO, de organisatie van westerse industrielanden, over maatschappelijk verantwoord ondernemen. De slachtoffers stellen dat de betrokken partijen ondanks hun kennis van de misstanden geen concrete bijdrage hebben geleverd aan verbetering van de mensenrechtensituatie in Colombia. Door een zaak te beginnen bij het NCP hopen ze onder meer op financiële genoegdoening.

„Door jarenlang te profiteren van de ernstige mensenrechtenschendingen in Colombia zijn de afnemers van steenkool een onderdeel van het probleem geworden”, zegt Joseph Wilde-Ramsing, hoofd beleid bij kenniscentrum SOMO, in een toelichting. Hij pleit voor een „concrete en materiële bijdrage” voor de slachtoffers.

Joris van de Sandt van vredesorganisatie PAX dringt naar aanleiding van deze kwestie aan op strengere regels. „Het voorbeeld van bloedkolen uit Colombia en het gedrag van in Nederland opererende energie- en havenbedrijven laat zien dat vrijwillige beginselen of normen voor verantwoord ondernemen niet voldoende werken.”

De reacties van de partijen waartegen de klacht zich richt, lopen uiteen. Een woordvoerster van RWE zegt „verbaasd” te zijn. „We zetten ons al jaren actief in om op een verantwoordelijke manier steenkool te mijnen, de situatie in de regio te verbeteren en tegelijkertijd de verantwoordelijkheden en positie van de Colombiaanse autoriteiten te respecteren”, laat ze weten. „Kortom, RWE herkent zich niet in de klacht en heeft besloten om niet te onderhandelen, noch de betrokkenheid van de schending van de rechten van de mens te erkennen. We wachten af hoe het nu verder gaat.”

Het Havenbedrijf Rotterdam zegt op zijn beurt de situatie in de mijnbouwregio van Colombia al jaren te volgen. „We zijn op de hoogte van de klacht van PAX en SOMO, die donderdag wordt ingediend. We zullen deze gaan bestuderen. Uiteraard zullen we medewerking verlenen aan de behandeling van de klacht door het Nationaal Contactpunt OESO.”