Volgens hem hebben de grafietregens echt een verandering teweeggebracht in het doen en laten van de omgevingsdienst. „We zijn een uitvoeringsdienst onder mandaat van de provincie. Maar als de provincie er economisch naar kijkt, worden we via beleid gedwongen die kant op te kijken.”

De omgevingsdienst erkent verder dat het contact met omwonenden van Tata Steel „niet goed genoeg” was, zegt directeur Loes de Maat. De dienst is volgens haar in het verleden „te weinig zichtbaar” geweest.

De omgevingsdienst, die vergunningen verleent en erop toeziet dat wettelijke verplichtingen op het gebied van milieu, bodem en bouw worden nageleefd, zegt zich te herkennen in het beeld dat het rapport schetst. „Inmiddels zijn we strenger gaan toezien en handhaven op Tata Steel en het bedrijf merkt dat ook”, zegt De Maat. „Wij zoeken daarbij de grenzen op in de wet- en regelgeving om de gezondheid beter te beschermen en milieuwinst te behalen, ondanks weerstand van het bedrijf. Het contact met omwonenden is de afgelopen jaren verbeterd. Dat ziet ook de onderzoeksraad.”

De dienst benadrukt dat de OVV „één algemene aanbeveling” doet aan de betrokken omgevingsdiensten die in het rapport genoemd worden, „om goed contact te houden met de omgeving”. Over deze aanbeveling zegt de dienst nog meer te kunnen doen, zoals bijvoorbeeld „nog proactiever en transparanter te reageren op klachten en incidenten”.

De OVV concludeerde dat grote industriebedrijven en de overheid tekortschieten in het beschermen van de gezondheid van omwonenden van fabrieken. Ze stellen zich vaak „procedureel” op en daardoor is het „niet vanzelfsprekend” dat de gezondheid van mensen voldoende wordt beschermd. De raad onderzocht hoe het systeem van vergunningen, handhaving en toezicht werkt bij drie industriebedrijven: Tata Steel in de IJmond, Chemours (voorheen DuPont) in Dordrecht en Asfalt Productie Nijmegen (APN).