Nooit slaat God een volk of een land met de geselroede van Zijn oordelen of Hij waarschuwt eerst de zondaar en vermaant hem wat tot zijn vrede dient. De reden daarvan is Gods goedertierenheid en Zijn barmhartigheid, want Hij heeft geen lust aan de dood van de goddelozen, maar daarin dat hij zich bekeert en leeft.Rechtvaardig zou Hij hen kunnen verdelgen, zonder zo’n waarschuwing. Zij zijn immers voldoende op de hoogte. Zijn lankmoedigheid komt met zulke trage schreden tot de straf, opdat ze die zouden voorkomen.

De eerste wereld verging pas door de zondvloed nadat haar nog 120 jaar bekeringstijd wordt geschonken. Haar ondergang wordt aangekondigd door Noach, de prediker der gerechtigheid. Zal Ninevé vergaan? De stad krijgt nog veertig dagen om zich te bekeren en haar ondergang te voorkomen. Zal er een weergaloze dag van duisternis en plagen komen? De bazuin wordt dan te Sion geblazen, dat die dag nabij is.

De joodse staat wordt door de Romeinen wel uitgeroeid, maar niet voordat de Zaligmaker haar ernstig en trouw bestraft heeft. Hij heeft gewaarschuwd en vermaand: Jeruzalem, Jeruzalem…

Die gewone handeling van God zien wij ook in het hoofdstuk dat aan dat van onze tekst voorafgaat. Wiens ziel schrikt niet wanneer hij van de profeet deze voorzeggingen hoort?

Carolus Tuinman, predikant te Middelburg (Keurstoffen, 1764)