„Uit onderzoek blijkt dat vrouwen die meer betaald werk gaan doen, de zorg voor de kinderen, het huishouden of mantelzorg ernaast blijven doen. Het is niet zo dat als zij een aantal uren meer gaan werken, zij hetzelfde aantal uren minder besteden aan dit onbetaalde werk”, zegt Yerkes, die onderzoek deed naar onder meer genderongelijkheid en de rolverdeling tussen mannen en vrouwen. „Dat betekent dat als je de verdeling tussen werk en zorg niet ook gelijk aanpakt, dit bij vrouwen kan leiden tot burn-out, verminderd welzijn, maar ook tot minder tevredenheid in de relatie met de partner.” Mannen nemen wel flink minder zorgtaken op zich als zij meer uren gaan werken, zegt ze.

Dat vrouwen gemiddeld minder werken dan mannen, is het gevolg van ingesleten rolpatronen die in de jaren 80 zijn ontstaan. Ondersteund door de overheid kwam toen het deeltijdwerk op en gingen vrouwen werk en zorg combineren. „Dat is een heel proces geweest, en de afgelopen decennia zijn de rollen van vaders en moeders ingeslepen. Het zal tijd nodig hebben om dat te veranderen”, stelt Yerkes.

Volgens haar moet de overheid met een bredere aanpak komen als ze wil dat vrouwen meer gaan werken om zo de druk op de arbeidsmarkt te verlagen. „Alleen aan vrouwen vragen of ze meer willen werken, is niet de oplossing. Er is een systeemverandering nodig. Het gaat namelijk ook om het zorgen voor meer betaald verlof en voldoende verlof voor moeders én vaders. En werkgevers moeten kijken wat voor soort contracten zij kunnen aanbieden”, zegt ze. In bijvoorbeeld de zorg is het niet altijd mogelijk om zomaar meer uren te werken.

Dat betaald en onbetaald werk tussen mannen en vrouwen ongelijk verdeeld is, zien stellen volgens de onderzoeker zelf ook. Maar zij vinden dit vaak niet zo’n probleem. „Uit ons onderzoek blijkt dat mensen echt graag voor hun kinderen willen zorgen. Dat vinden moeders, maar ook veel vaders heel waardevol”, zegt Yerkes. „Ze zien daarom weinig aanleiding daarin iets te veranderen.”

Wat ook meespeelt, is dat het vaak onduidelijk is wat meer werken oplevert in de portemonnee. „In de praktijk is het lastig om vooraf te zien of en hoeveel geld een gezin extra te besteden krijgt zodra de vrouw meer gaat werken”, legt Yerkes uit. Door bijvoorbeeld kinderopvangtoeslag kan het onder de streep ook ongunstig uitpakken. „De overheid zou dat meer inzichtelijk moeten maken.”