Het OM en het NFI willen deze opsporingsmethode gebruiken in twee cold cases. Het gaat om zaken waarin DNA-materiaal beschikbaar is van een nog onbekende verdachte of van een slachtoffer van een misdrijf van wie de politie en het OM nog niet weten wie het is. „Het zijn allemaal ernstige strafzaken met een verdenking van moord of doodslag, waarbij alles is geprobeerd om de zaken op te lossen”, staat in een verklaring van het OM.

De hoop is de zaken op te lossen door databanken te gebruiken waarmee mensen op zoek kunnen gaan naar hun (verre) verwanten. De vijf grote genealogische DNA-databanken staan in de Verenigde Staten en tellen in totaal zo’n 40 miljoen deelnemers. Mensen over de hele wereld kunnen hier gebruik van maken door hun wangslijm op te sturen. Deelnemers kunnen toestemming geven om hun profielen strafrechtelijk te gebruiken.

Omdat de voorouders van veel inwoners van de Verenigde Staten afkomstig zijn uit Europa, kan het zijn dat ook in Nederlandse strafzaken verre verwanten van onbekende verdachten of onbekende slachtoffers via de Amerikaanse databanken worden gevonden, legt het OM uit. „Bovendien maken steeds meer Nederlanders voor stamboomonderzoek gebruik van dit soort DNA-databanken.”

Deze opsporingsmethode wordt niet alleen in de Verenigde Staten gebruikt. Volgens het OM zijn hierdoor ook in Europese landen zoals Zweden en Noorwegen moordzaken opgelost.