Zuid-Korea en Japan zijn belangrijke regionale bondgenoten van de Verenigde Staten in Azië. Maar hun onderlinge banden zijn al lange tijd gespannen wegens het wrede koloniale bewind van Japan op het Koreaanse schiereiland in de periode tussen 1910 en 1945. Volgens Zuid-Korea werden tijdens de 35-jarige Japanse bezetting circa 780.000 Koreanen ingezet als dwangarbeiders. En in dat cijfer zijn de vrouwen die door Japanse militairen tot seksuele slavernij werden gedwongen nog niet eens meegerekend.

In 2018 beval het Hooggerechtshof in Zuid-Korea meerdere Japanse bedrijven om compensatie te betalen voor de dwangarbeid. In plaats daarvan zegt het land nu te hopen op „vrijwillige bijdragen” van Japanse bedrijven.

Naast het compensatieplan zal Zuid-Korea ook een procedure bij de Wereldhandelsorganisatie (WTO) stopzetten. Dit geschil ging over exportbeperkingen die Japan in 2019 oplegde voor onderdelen die worden gebruikt voor de productie van smartphoneschermen en -chips. Onder meer chipmakers Samsung en LG zouden daardoor worden getroffen. Vooralsnog was het effect hiervan beperkt, omdat deze bedrijven op andere manieren aan de materialen wisten te komen.

Japan verwelkomde de Zuid-Koreaanse plannen en liet weten dat het zal bijdragen aan het herstel van „gezonde” banden na alle jaren van spanningen. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken noemde de aankondiging zelfs „historisch”. Het plan stuit echter op verzet van sommige slachtoffers en van de belangrijkste oppositiepartij van Zuid-Korea. Die beschuldigt de regering ervan met het plan te buigen voor druk uit Japan.