Een bijeenkomst in Addis Abeba bracht echter maar enkele duizenden mensen op de been. De burgemeester van de Ethiopische hoofdstad, Ali Abdo, noemde de uitspraak een beslissende overwinning voor Ethiopië. Minister van Buitenlandse Zaken Seyoum Mesfin zei dat Ethiopië al de gebieden toegewezen heeft gekregen die het voor de oorlog met Eritrea had bezet, inclusief de steden Badme, Zalambessa, Irob, Bada en Bure. De uitspraak van het hof wordt echter pas maandag officieel gepresenteerd.

Eritrea heeft de beslissing over het grensgeschil met Ethiopië aanvaard. Dat heeft de regering van Eritrea zondag bekendgemaakt.

In New York noemde de secretaris-generaal van de VN, Kofi Annan, de uitspraak „een belangrijke mijlpaal in het vredesproces.” Annan prees de beide partijen omdat die in de loop van het proces herhaaldelijk te kennen gaven dat zij zich bij de uitspraak zouden neerleggen. Als de uitspraak inderdaad wordt gerespecteerd, betekent dit dat de 4200 vredesmilitairen van de VN die toezicht houden op een bufferzone van 25 kilometer, naar huis kunnen. De VN-missie staat onder leiding van Nederland.

Het Hof van Arbitrage presenteerde de uitspraak zaterdag in Den Haag. Beide partijen vroegen de uitspraak niet openbaar te maken voor maandag, zodat zij de tijd zouden krijgen die aan hun politieke leiders voor te leggen. De vijf leden van het ad hoc-college, dat bestond uit drie Amerikanen, een Nigeriaan en een Brit, hoorden in december advocaten van beide partijen, die naar Den Haag waren gereisd met historische kaarten en verdragen.

Eritrea, met 3,5 miljoen burgers, scheidde zich in 1993 af van Ethiopië, dat 65 miljoen burgers telt. De strijd tussen beide landen brak uit op 6 mei 1998. Ethiopië veroverde een groot deel van de beste landbouwgronden van Eritrea in een offensief in mei 2000. Eritrea accepteerde in juni 2000 een bestand, nadat de strijd aan ruim 80.000 militairen het leven had gekost. In december 2000 werd een vredesverdrag gesloten, dat voorzag in VN-arbitrage. Er wonen nog altijd ongeveer 70.000 burgers in vluchtelingenkampen.

Tegen de uitspraak is geen beroep mogelijk. De partijen hebben alleen het recht binnen twee maanden een toelichting op het oordeel van het hof te vragen. Dat moet daar binnen 45 dagen op reageren.

In december heeft het hof beide partijen achter gesloten deuren gehoord. Beide landen hadden hun minister van Buitenlandse Zaken gestuurd om de argumenten kracht bij te zetten. Het PCA is zelfstandig en is geen orgaan van de Verenigde Naties, zoals het Internationaal Gerechtshof, dat ook in het Vredespaleis gevestigd is.