De beide vakbonden willen dat de zieke zorgmedewerkers nu alvast een bedrag van 22.839 euro per persoon krijgen van de overheid, als voorschot op een regeling. „Deze zorgmedewerkers hebben altijd keihard gewerkt. Voor weinig loon hebben ze belangrijk werk gedaan. Toen de pandemie uitbrak, stonden ze in de frontlinie voor ons allemaal, en heeft Nederland terecht voor ze geklapt. Nu komen ze financieel steeds dieper in de problemen”, stelde een van de advocaten van de bonden. Sommige gedupeerden zaten in de zaal, anderen volgden het op afstand. „Niet alleen reizen naar de rechtbank is slopend voor ze, ook handelingen als boodschappen doen, stofzuigen en een gesprek met de kinderen voeren zijn dat”, legde de advocaat uit.

Volgens de advocaten heeft de Staat „een gevaarlijke situatie gecreëerd” door niet genoeg te doen om de zorgmedewerkers te beschermen. Daarmee zou de Staat onrechtmatig hebben gehandeld. De landsadvocaat sprak dat tegen. „Het is schrijnend dat zorgmedewerkers die in de eerste golf klaarstonden nu ernstige klachten ondervinden. De Staat voelt een morele verplichting om ze ook financieel te ondersteunen. Maar de Staat heeft steeds weloverwogen gereageerd op een acute noodsituatie. Van aansprakelijkheid is geen sprake.”

De Staat stelde ook dat een kort geding niet de plek is om over schadevergoedingen en voorschotten te beslissen. In april wil het kabinet met de opzet voor een publieke regeling komen. „De vraag is niet of die regeling er komt, die komt er zeker.”

Maar zo’n regeling is alleen bedoeld voor mensen die in de eerste golf ziek zijn geworden, niet voor mensen die eind 2020 in de tweede golf het coronavirus opliepen, voerden FNV en CNV daartegen aan. „Beide groepen stonden in de frontlinie, ze waren nog niet gevaccineerd, ze werkten terwijl de rest van Nederland dicht was, persoonlijke beschermingsmiddelen waren volgens de Staat beperkt nodig. Beide groepen zijn nu twee jaar ziek en kunnen niet meer werken.”

Ze zeggen ook dat de Staat al vaker met een regeling wilde komen, maar dit telkens uitstelde. Een bodemprocedure voeren is volgens de advocaten geen optie. Daarvoor verwezen ze naar de persoonlijke verhalen van enkele gedupeerde zorgmedewerkers, die aan het dossier waren toegevoegd. „Een bodemprocedure duurt twee of drie jaar. In die tijd zou Roy zijn huis al verkocht moeten hebben. Petra moet rondkomen van 116 euro per maand, zij zou in die tijd allang in de schuldsanering zijn beland. Dan gaan we richting de toeslagenaffaire en de afhandeling van de aardbevingsschade. Laten we ingrijpen voor het die kant op gaat en het te laat is.”

De voorzieningenrechter in Den Haag doet op woensdag 8 maart uitspraak.