„Velen praktiseren een schijnhouding van christen-zijn. Waar het op aankomt is dat mensen leren knielen bij het kruis”, aldus ds. Perk. Het EW-bestuurslid benadrukte de persoonlijke overgave. „Het gaat erom dat we ons buigen en ons hart in de uitgestoken handen van Christus stellen. Moede kom ik, arm en naakt, tot U, God, Die zalig maakt. Wij moeten mensen brengen tot de overwinnende keuze om Hem te dienen.” Omdat tegenwoordig weinig mensen meer het Evangelie lezen, zo stelde ds. Perk, lezen de meesten het Evangelie slechts voorzover dat in christenen gestalte heeft gekregen. „Jij maakt het verschil. Is het Evangelie een lesje voor je, of heeft het je leven werkelijk veranderd? Wij, christenen, hebben er een onderonsje van gemaakt. We moeten in het lijden en strijden van mensen in Nederland incarneren, het meedragen en laten zien Wie ons beweegt.”

Er waren diverse workshops in het kader van het dagthema ”Als Jezus”. Wim Grandia van de EO-Ronduitclub behandelde de vraag hoe je kerk voor jongeren kunt zijn in de gezindheid van Jezus. Omdat volgens Grandia 85 procent van de mensen die tot geloof komen vóór hun twintigste de keus maken voor Christus, kan naar zijn mening niet genoeg in de jeugd worden geïnvesteerd. Hij schetste de jeugdcultuur met haar trends van individualisme, grenzeloze mogelijkheden, hedonisme, postmodernisme en kijkcultuur. „De grootste behoefte van jongeren is om vermaakt te worden. Intussen is hun geluk maar schijn. Bisschop Muskens noemde de jongerencultuur „versierd verdriet.” Ze zijn op zoek naar identiteit en vastigheid. Onderzoek wijst uit dat 15 tot 25 procent die niet bereikt.”

Ook veel christenjongeren komen niet tot geestelijke volwassenheid. „Als deze trend doorgaat, wordt het heel kwalijk voor de kerken. En nu komen we al moeilijk aan ambtsdragers.” Wat de kerken volgens Grandia boven alles nodig hebben, zijn geestelijke vaders en moeders. „Als deze basis niet kan worden gelegd, zal elk programma en elke methode om hen te bereiken gedoemd zijn te mislukken.” Grandia wist het antwoord nog niet op de door hemzelf opgeworpen vraag of deze generatie pas terugkeert als ze, net als de verloren zoon, heel diep in de ellende zit.

Tijdens het ochtendprogramma presenteerde directeur Nico de Waal van uitgeverij Boekencentrum de vierstemmige orgelbewerking van de eind 1999 uitgekomen Evangelische Liedbundel. Deze ruim 500 liederen tellende bundel, met zowel klassieke als opwekkingsliederen, wordt in SoW-gemeentes die zich verwant voelen met het EW naast het Liedboek voor de kerken (1973) gebruikt.

Het kinderprogramma werd gevuld met veel zingen en optredens van onder meer een goochelaar.

Predikant-directeur van het EW ds. J. Eschbach leidde tijdens het middagprogramma een tijd van persoonlijke voorbede en handoplegging in, die plaatsvond in diverse hoeken en gangpaden van het kerkgebouw. „Velen zijn er vorig jaar diep door gezegend en bemoedigd. We mogen weten, niet zomaar vermoeden, dat in de hemel een geweldige kracht en liefde beschikbaar is. Het is niet nodig als geestelijke armoedzaaiers te leven. Christus is de sleutel tot de schatten van God.”

Het EW stelt zich ten doel ruimte te zoeken voor evangelische gemeenteopbouw en evangelisch gemeenteleven binnen de kaders van de SoW-kerken.