„Ook Abraham was een vreemdeling”
„Jezus zegt dat als wij een vreemdeling herbergen, wij dat Hem doen. Johannes rekent herbergzaamheid zelfs tot de charismata.”
Dit zei drs. A. A. van der Schans zaterdag op de landelijke conferentie van de Reformatorisch Maatschappelijke Unie, sectie gezondheidszorg, en de commissie verzorgende beroepen van de Jeugdbond van de Gereformeerde Gemeenten. Multiculturele zorg stond centraal op deze dag.
Van der Schans, docent cultuur en geschiedenis op pabo De Driestar, ging in op de geschiedenis van het minderhedenbeleid in Nederland. „Vóór 1981 stonden nieuwkomers voor de keus om zich aan te passen of als gast te verblijven. Nu is het principieel gezien zo dat ook de Nederlandse samenleving zich aan moet passen. Culturen zijn gelijkwaardig geworden.”
Van der Schans wees de werkers in de gezondheidszorg erop dat ze allemaal met allochtonen te maken krijgen. Als oorzaken noemde hij onder meer de toename van economische tegenstellingen en politieke instabiliteit in veel landen. Ook in de Bijbel speelt het begrip vreemdelingschap een grote rol. Van der Schans: „Abraham heeft geen centimeter grond gehad in Kanaän, behalve het graf van Sara. Op tientallen plaatsen in de Bijbel wordt Israël eraan herinnerd dat ze vreemdeling zijn geweest. Lot, Mozes en Elimelech waren allemaal vreemdelingen, te vergelijken met asielzoekers.”
In Israël mochten de vreemdelingen rekenen op een gelijke behandeling en sociale barmhartigheid. Van der Schans: „Er was in religieus-ethisch opzicht één wet voor inwoner en vreemdeling. Elke zondag horen wij het weer: De vreemdeling die in uw poorten is.”
Van der Schans ziet in het Oude Testament heel duidelijk de politiek van assimilatie. Ook in het Nieuwe Testament komt de vreemdeling veel voor. Van der Schans trok de conclusie dat de Bijbelse gegevens ten opzichte van herbergzaamheid heel duidelijk zijn: „Ondanks het ondervinden van teleurstellingen moeten we toch herbergzaamheid jegens vreemdelingen betrachten.”
Van der Schans ging ook in op het begrip tolerantie. „Er is sprake van de intolerantie van het heil. De waarheidsvraag is vanuit de Bijbel absoluut en universeel. Veel ontsporingen ontstaan door het vereenzelvigen van de intolerantie van het heil met de intolerantie van de groep. We moeten niet pretenderen zelf over de waarheid te beschikken. Die moet ons ook gegeven worden. Verdraagzaamheid is verdraagzaamheid in Christus.”
Ina Vermin-Ebbers sprak vanuit haar ervaring als verpleegkundige in het Leyenburgziekenhuis te Den Haag. Zij wees erop dat een patiënt geen patiënt is zonder zijn sociale netwerk. Linda Maat gaf diverse praktijkvoorbeelden uit haar werk als psychiatrisch verpleegkundige bij de ”Gelderse Roos” op een afdeling voor vluchtelingen. Linda: „Ik zie vooral een gebroken schepping. Hier ligt een bijbelse opdracht om te geven van onze overvloed. Wij hebben hier ook geen blijvende stad, maar zijn op weg naar een beter Vaderland.”