Nuchter, hardwerkend, ambitieus en trots. De manier waarop Alblasserdam zich presenteert, sprak Boersma aan. En dus besloot hij te solliciteren naar het burgemeesterschap. De Dordtenaar is nu nog raadslid voor ChristenUnie-SGP.

Tijdens de sollicitatie werd u „steeds een beetje meer verliefd op Alblasserdam”. Waarom?

„Door de open gesprekken met de vertrouwenscommissie kreeg ik het gevoel: ik heb verbinding met jullie. Alblasserdam lijkt me ook een leuke gemeente om te wonen. Het ligt aan water en de Alblasserwaard, een prachtig gebied.

Vorig jaar vonden in Alblasserdam verdrietige gebeurtenissen plaats: de schietpartij op een zorgboerderij en een scooterongeval waarbij twee jonge vrouwen omkwamen. Het viel me toen op dat Alblasserdam een hechte gemeenschap is, waar mensen om elkaar heen staan. Ondanks verschillen tussen christenen en niet-christenen.”

Straks hebt u op dat soort momenten als burgemeester ook een rol. Hoe wilt u die vervullen?

„Ik zou vooral burgervader willen zijn. Een burgemeester voor iedereen, die er is op heftige momenten en verdriet deelt met mensen. Belangrijk is dat je aanspreekbaar bent, zodat mensen het gevoel hebben: hij is betrokken op ons.”

Alblasserdammers gaven vooraf aan een „strenge” burgemeester te willen. Bent u streng?

„Van mezelf niet zo. Maar als het moet, kan ik streng zijn: consequent en duidelijk. Een burgervader is wat dat betreft net als een ouder. Zeker over veiligheid moet je heldere afspraken maken en consequenties verbinden aan overtredingen.”

Als raadslid vertegenwoordigt u een bepaalde achterban, straks dient u het algemeen belang.

„Dat vind ik mooi aan het burgemeesterschap. Ik ben geen CU-burgemeester; ik ben er voor iedereen. Ook als raadslid had ik een bredere blik dan mijn eigen overtuigingen. Door op zoek te gaan naar een compromis met andere partijen.”

Vindt u het belangrijk dat mensen merken dat een CU’er burgemeester is?

„Als ze mijn eerlijkheid, vriendelijkheid en respect koppelen aan mijn geloofsovertuiging, dan vind ik dat prima. Voor sommige inwoners zal het belangrijk zijn dat hun burgemeester ook christen is, hun taal spreekt. Tegelijk moeten niet-christenen niet denken: hij is een christelijke burgemeester, maar: hij is míjn burgemeester.”

Op de dag van uw voordracht werd bekend dat nog maar 22 procent van de burgers vertrouwen heeft in de politiek. Wat wilt u daar als burgemeester mee?

„Dat wantrouwen was voor mij een reden om te solliciteren. Weer in contact komen met elkaar is een eerste stap. Dan kun je het gesprek aangaan over dat gebrek aan vertrouwen, zodat mensen het gevoel hebben dat ze worden gehoord.”