Onder de mensen die de zaak hadden aangespannen zijn enkele prominente Noord-Ierse politici die aan het hoofd staan of stonden van partijen die pro-Brits zijn. Ze vinden dat het protocol dat na de Brexit is opgesteld door de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk ingaat tegen de Act of Union (Eenheidswet) uit 1800. Die stelt dat alle vier de delen van het koninkrijk gelijk moeten worden behandeld. Bovendien zouden de Brexit-afspraken ingaan tegen delen van het goedevrijdagakkoord van 1998.

Het handelsprotocol zorgt ervoor dat Noord-Ierland een aparte status heeft gekregen binnen het Verenigd Koninkrijk (VK). Omdat de grens met Ierland volgens het goedevrijdagakkoord moet openblijven en Ierland nog wel bij de EU hoort, blijft Noord-Ierland in feite ook deel van de interne Europese markt. Om die markt te beschermen ligt er wel een handelsgrens tussen Noord-Ierland en Groot-Brittannië, iets waar veel pro-Britse Noord-Ieren boos over zijn. Ze zijn bang dat hun land steeds verder van het VK verwijderd raakt en op den duur misschien zelfs weer aansluit bij Ierland, de wens van de Noord-Ierse nationalisten.

In juni 2018 besloot een rechter in Belfast al dat de Act of Union wel geschonden was, maar dat die wet sowieso al niet meer gold door nieuwe wetten, die het Britse parlement had aangenomen om het vertrek uit de EU te regelen. De activisten gingen in beroep, maar ook volgens het Hooggerechtshof is het handelsprotocol legaal.