Ook de veiligheid van Nederland komt steeds meer onder druk te staan. We krijgen steeds vaker te maken met bedreigingen van de nationale veiligheid. De overheid is van mening dat overal in Nederland een basisveiligheid moet gelden. En als die er niet is, zal de situatie verbeterd moeten worden. Die onveilige verkeerssituatie op de route naar school, die kent u en u gaat daar ook bewust mee om. Toch zijn er ook onveilige situaties die we niet snel opmerken of waar we ons niet bewust van zijn.

Hoe is het met de veiligheid op het werk gesteld? En dan bedoel ik niet alleen of de vluchtroutes vrij zijn van obstakels. Het gaat om een mogelijk onveilig gevoel tijdens het werk. We praten daar niet graag over of voelen niet de veiligheid om daarover in gesprek te gaan.

En dan op onze scholen. Is de school een plaats waar het kind, waar de jongere zich veilig voelt? Dan is de school een plek waar je mag zijn wie je bent, waar je door anderen geaccepteerd wordt, waar je vragen mag en durft te stellen. Helaas weten we dat sommige jongeren dit niet zo ervaren. Pestgedrag zorgt voor een onveilig gevoel. En gebeurt het pesten niet direct in het zicht van docenten of ouders, dan kan het altijd nog via social media.

En de kerk. Zou de kerk niet bij uitstek de plaats moeten zijn waar iedereen zich veilig kan voelen? Veilig omdat Christus Zelf de Koning van de kerk is. Bij Hem mogen we schuilen. Als we in Hem geborgen zijn, zijn we waarlijk veilig.

Maar de kerk is niet alleen de gemeenschap waarbinnen de boodschap van het Evangelie verkondigd en gehoord wordt, maar ook een gemeenschap van zondaren. Gewone gemeenteleden die goede intenties hebben en toch ontspoord, in de ban van de zonde gekomen.

Het gaat ook onze kerken niet voorbij. Die betrokken man of vrouw van wie niemand het gedacht had en die toch jarenlang iemand stelselmatig heeft misbruikt. Of de sfeer op de vereniging, waar geen ruimte is voor de mening van die ander. Dat gesprek tussen een meisje en een catecheet in een afgesloten ruimte. Die vrouw die worstelt met geloofszaken, maar haar vragen niet stelt omdat ze zich niet begrepen voelt. Situaties die we niet snel opmerken, maar die wel als onveilig worden ervaren.

Hoe is het nog dichter bij huis? Hoe is het ín ons huis? Is ons huis een veilige plaats? Voor een echtgenoot, voor een kind?

Kinderen hebben recht op veiligheid. Het is belangrijk voor de ontwikkeling om liefde en aandacht te krijgen. Toch zijn in Nederland jaarlijks bijna 120.000 kinderen slachtoffer van kindermishandeling. Deze kinderen zijn getekend voor het leven, dragen de gevolgen van deze onveiligheid hun leven lang mee.

En wat doen we ermee? Als u onveiligheid ervaart, praat er dan over, zoek hulp! Maar laten we ons ook bewust zijn van ons handelen. Dat heeft een gevolg voor het veiligheidsgevoel van de ander. Of dat nu thuis is, op school, op het werk of in de kerk. Zorg voor een veilig gevoel voor de ander, respecteer elkaar. Verbeter de wereld, begin bij jezelf!

De auteur is preventiemedewerker bij Stichting De Vluchtheuvel.