„In vrijwel alle gevallen kan met de juiste inzet dakloosheid voorkomen worden”, aldus het actieplan. Daarin worden tientallen stappen en doelstellingen aangekondigd. Die zijn er onder meer op gericht om te zorgen dat mensen genoeg geld hebben om van te leven. Het plan legt een link met schuldenproblematiek, regels rond uitkeringen en de verhoging van het minimumloon. In 2030 moet het aantal mensen dat in armoede leeft gehalveerd zijn ten opzichte van 2015.

Ook preventie speelt in het plan een belangrijke rol. Mensen mogen niet meer zomaar op straat komen te staan als ze bijvoorbeeld hun huis uit moeten of vrijkomen uit de gevangenis. Daarnaast moet er meer aandacht komen voor psychische en sociale problemen die mensen hebben en meer duidelijkheid rond de hulp die ze kunnen krijgen van de overheid. Het stigma moet van dakloosheid - Van Ooijen ziet ook een rol voor de media - en de woningbouwplannen waar het kabinet al langer aan werkt moeten ook helpen.

Van Ooijen zegt dat het beleid nu nog gericht is op „maatschappelijke opvang”, terwijl hij vindt dat het erom zou moeten gaan dat mensen gewoon een woonplek nodig hebben. „Van dakloosheid als individueel probleem, naar dakloosheid als fenomeen dat we alleen samen kunnen oplossen.” Volgens de staatssecretaris komt er daarmee meer oog voor „bestaanszekerheid, preventie en een toegankelijke overheid”.

Eerder kondigde het kabinet al aan dat er 65 miljoen extra beschikbaar komt voor dit plan tegen dakloosheid, bovenop 385 miljoen die al beschikbaar was voor gemeenten. De ambitie om dakloosheid in 2030 te beëindigen staat in de Verklaring van Lissabon die Nederland heeft getekend. Dat betekent onder meer dat mensen niet meer buiten slapen en zo snel mogelijk van tijdelijke opvang naar stabiele huisvesting kunnen.