Tussen 2013 en 2020 werd bijna een half miljard euro aan belastinggeld uit de Europese schatkist besteed aan de productie van Europese statistieken. Deze cijfers worden onder meer gepubliceerd bij het Europese statistiekbureau Eurostat. Het rapport gaat over statistieken die gepubliceerd zijn in de periode van 2017 tot en met 2020.

De onderzoekers troffen in die periode onder meer tekortkomingen aan in gezondheidsstatistieken, zoals cijfers over doodsoorzaken en uitgaven aan gezondheidszorg. Die waren onvolledig omdat nationale statistiekbureaus sommige gegevens vrijwillig mogen verstrekken, iets wat niet in alle EU-landen (op tijd) gebeurt. Als gevolg daarvan verschijnen ze niet in de databank van Eurostat.

Ook concluderen de onderzoekers dat niet altijd kan worden nagegaan of cijfers betrouwbaar zijn. Eurostat heeft namelijk niet het recht om bijvoorbeeld arbeids- of bevolkingsgegevens van de lidstaten te verifiëren. Op basis van deze cijfers wordt vanuit de EU geld verdeeld voor economisch herstel na de coronapandemie. Als deze cijfers niet kloppen, kan dat ertoe leiden dat geld oneerlijk wordt verdeeld.

De Europese Rekenkamer maakt zich daarnaast zorgen over hoe actueel de beschikbare gegevens zijn. EU-lidstaten mogen sommige gegevens tot twee jaar na de gebeurtenis bij Eurostat indienen, maar dit gebeurt soms veel te laat, gedeeltelijk of helemaal niet. Ook concluderen de onderzoekers dat er te weinig flexibiliteit is om snel met nieuwe statistieken te komen. Dit bleek onder meer nodig toen tijdens de coronapandemie alternatieve manieren moesten worden gevonden om sterftecijfers te berekenen.