Hij is de huisorganist tijdens bootreizen van Amicitia. Maar niet altijd bevindt er zich een orgel aan boord. Dan speelt Jan van der Schoor (71) uit Oud-Beijerland gewoon piano. „Jan is geen pianist, maar heeft wel veel ervaring met het begeleiden van samenzang”, zegt zijn vrouw Henny (70). „Hij speelt op de piano misschien een beetje houterig, maar er is goed bij hem te zingen. Vind ik.”
Van der Schoor was dertig jaar organist in de dorpskerk van Oud-Beijerland. Daar bespeelde hij een fraai, historisch instrument van Van Oeckelen. „In 2004 zijn mijn vrouw en ik hersteld hervormd geworden. Nu speel ik zondags op een elektronisch drieklaviers Monarkeorgel van Johannus.” Spijtig: „Tja, dat is wel een verschil. Als ik langs de dorpskerk fiets, kriebelt het nog steeds vanbinnen. Maar dát orgel is verleden tijd. Jammer genoeg.”
De kerkorganist verwerkt in zijn voorspel na de preek graag een geestelijk lied of gezang. „Soms schiet me iets te binnen dat er zó mooi bij past. Met Pinksteren speelde ik ”Into my heart”. Maar ik moet voorzichtig zijn, want niet iedereen in de gemeente kan dat waarderen.”
Zijn vrouw: „In het reglement van de kerk staat dat het niet mag.” Hij: „Maar soms haalt de dominee zelf een gezang aan in de preek. Regeltjes in de kerk kunnen een organist belemmeren om met volle overtuiging de gemeentezang te begeleiden.”
Het is de „zestiende of zeventiende” bootreis van het echtpaar. Ze zijn vaste klant bij Amicitia. Hij: „We zijn één keer vreemdgegaan, maar dat beviel voor geen meter.” Zij: „Bij Amicitia is de sfeer altijd goed. En ze hebben fijne reisleiders.”
Een bootreis past het echtpaar het beste als vakantie. Hij: „Mijn heup heeft eruit gelegen door een ongeval. Daardoor verplaats ik me met een scootmobiel. Dat is aan boord geen enkel probleem.”
Zij: „Dit jaar hopen we meer bootreizen te maken. Van de zomer gaan we met een schip mee dat nog nieuw is. Het heeft vijf sterren, is helemaal volgeboekt en vaart vanuit Zwitserland naar Nederland.”
Van der Schoor runde tot aan zijn pensioen een autobedrijf en pompstation in Oud-Beijerland. „Ik ben een echte ondernemer, een vechter. Mijn vrouw houdt ervan om de kool en de geit te sparen. Ze heeft een hekel aan ruzie. Onze zoon Addy heeft het bedrijf overgenomen.”
Leed is het echtpaar niet bespaard gebleven. Zij: „We kregen zeven kinderen, maar één van hen, een zoon, is overleden aan leukemie. Op de verjaardag van m’n man. Hij is elf jaar geworden. Zes weken later werd onze dochter geboren. Dat was een heftige tijd.”
Dit is de vierde aflevering in een serie portretten met deelnemers aan een bootreis van Amicitia. >>rd.nl/bootreis voor eerdere afleveringen.
