Kankerpatiënt krijgt kok aan het bed

Naar kok Martin Hogeweg hoef je niet te zoeken; volg je neus. De etensgeuren komen uit een zijgangetje van de afdeling oncologie. Serviceassistenten Grarda en Jolanda lopen de kamers op om te vragen wat mensen willen eten. „Niets”, is soms het antwoord. „En dan is het de kunst mensen toch aan het eten te krijgen”, zegt Grarda. „Al is het maar een klein beetje.”

Bietjes én pasta mag dus. En een klein beetje mag ook. „Al is het een halve aardappel. Alle combinaties zijn mogelijk, niets is gek”, zegt Arjan Jonker, teammanager keuken. Andere patiënten moeten ’s morgens voor tien uur al aangeven wat ze ’s avonds opgedist willen krijgen. „Dat is lastig voor mensen die vanwege kanker in het ziekenhuis zijn opgenomen. Vaak volgen ze een chemokuur en die verstoort onder meer de werking van de slijmvliezen. Of mensen zin in eten hebben en wat ze lekker vinden, verandert dan soms met het uur. Als je ’s avonds een maaltijd voor hen neerzet, hebben ze soms al gegeten en gedronken zodra ze het deksel oplichten. Er kwam veel eten terug naar de keuken en ondertussen kregen patiënten te weinig binnen.”

Portie op maat

Daar wilde het Amersfoortse ziekenhuis iets aan doen. De kok komt bij de patiënten langs met een verrijdbaar mini-buffet, ”meals on wheels.” Patiënten maken ter plekke hun keuze en krijgen tips en adviezen. Een mevrouw komt van haar kamer af, kijkt keurend de bakken eten langs en wijst aan wat ze wil. De meeste patiënten blijven op hun kamer; een serviceassistente komt hun bestelling opnemen. „Soms moeten we mensen echt stimuleren iets te nemen.”

Voor kok Hogeweg was het wennen. „Ik werk hier al 25 jaar, maar contact met de patiënten heb je niet. De keuken is in de kelder, en de patiënten waren een naam met een dieet. Nu ontmoet je hen, en dit is wel een van de zwaarste afdelingen. Maar het is leuk dat we met de patiënten kunnen meedenken. En mooi dat we mensen hiermee aan het eten krijgen. Ze waarderen deze service. Ze kiezen waar ze op dat moment trek in hebben én hoeveel ze willen.” „Een standaardportie is vaak te groot en dat ontneemt iemand de zin om te gaan eten”, zegt Jonker. „Nu maakt de kok de portie op maat.”

Advies

In een halfuurtje rijdt Hogeweg de 24 patiënten langs. Een man kijkt keurend richting de kar en vraagt een combinatie uit beide menu’s. „Eigenlijk hebben we dat het liefst”, lacht serviceassistente Grarda. „Mensen krijgen dan verschillende voedingsstoffen binnen.”

Meals on wheels draait een halfjaar en de resultaten zijn positief, zegt Jonker. „De patiënten eten beter. Dat bevordert hun herstel. Er zijn minder bijvoedingen nodig om mensen te laten aansterken.”

Alle patiënten in Meander Medisch Centrum hebben een eenpersoonskamer met eigen douche en toilet. En zo persoonlijk is nu ook de keukenservice. Achter de buffetkar –mét warmhoudplaten– volgt een wagen met toetjes en een kar vol borden en bestek. Salades, milkshakes, toetjes – het is er allemaal.

Partners van patiënten krijgen ook advies, want ze weten vaak niet goed wat ze de zieke thuis voor moeten zetten. „En als na de rondgang blijkt dat er eten over is, kunnen ze mee-eten.”

Omdat de ervaringen zo positief zijn, is het ziekenhuis van plan deze service uit te breiden naar andere afdelingen.

Kankerpatiënt krijgt kok aan het bed

Binnenland

RD.nl in uw mailbox?