Vier Nederlandse sleepboten escorteren een Brits vliegdekschip door de haven van Rotterdam.

Lezers van het Nederlands Dagblad riepen het Rotterdamse bedehuis in 2013 uit tot „mooiste gesloopte kerk van Nederland.” Nog altijd roept de afbraak van de Koninginnekerk, in 1972, emoties op, constateert beeldend kunstenaar Jan Wagner. „Het was geen sloop, het was een barbaarse vernietiging.”

De Laurens is enorm. Onverzettelijk en breeduit staat hij op het Grotekerkplein, omgeven door woontorens, appartementen en naoorlogse flatgebouwen. De stad rukt op. Van alle kant dringt de hoogbouw op, maar deze reliek uit een ver verleden weet niet van wijken.

Hij is huisarts en dermatoloog op het Schotse eiland Lewis, ouderling van de Free Presbyterian Church te Stornoway en geïnteresseerd in de Schotse kerkgeschiedenis. Voor de tiende maal was hij onlangs in Nederland. In het Rotterdamse gemeente­archief zocht hij naar nieuwe informatie over Schotse vluchtelingen in de tijd van het covenant.

Straten vol met kerkvolk. Dat is het beeld dat J. Brouw (83) uit Rotterdam-IJsselmonde heeft bij het kerkelijke Rotterdam van vroeger. Brouw werd geboren op 5 september 1931 op de linker Maasoever. „Dat was wel Rotterdam, maar als we belangrijke boodschappen gingen doen, zeiden we: „We gaan naar de stad.””

Reformatorische studenten en kerken zijn in Rotterdam nauw op elkaar betrokken. „De kerken zijn hier erg studentminded”, zegt preses Dirk Verloop van het plaatselijke CSFR-dispuut Ichthus. „Overal zijn we hartelijk welkom.” Ds. M. M. van Campen: „Studenten komen niet alleen voor de preek, ze zijn ook betrokken bij het evangelisatiewerk.”

ROTTERDAM. Marinus Dankers heeft 46 jaar in Den Helder gewoond. Gisteren verhuisde de 87-jarige naar Huize Avondrust in Rotterdam-IJsselmonde.

De Noorse Zeemanskerk in Rotterdam, onder aan de Euromast, is een uniek gebouw. Het staat te boek als het grootste houten kerkgebouw van Nederland. De Rotterdammers kennen het als „het kerkje in het park.” De kopie van een zestiende-eeuwse Noorse dorpskerk viert dit jaar haar honderdjarig bestaan.

„Geweldig fascinerend” noemt Hayo Boerema zijn functie als hoofdorganist van de Laurenskerk in Rotterdam. „Ik zou willen dat dit een tweede Orgelpark werd.”
Hij is alweer negen jaar de vaste bespeler van het grootste orgel van Nederland. Boerema (1972) is in dienst van de hervormde gemeente en speelt in die hoedanigheid vaak drie of vier diensten per zondag, voor verschillende denominaties: van Gereformeerde Bond tot vrijzinnig. Daarnaast werkt hij voor de stichting die de Laurenskerk beheert. „Op de gekste momenten mag ik opdraven. Soms staan de kookpotten onder het rugwerk te dampen, terwijl ik tussen twee gangen door even mag spelen. Maar het is belangrijk dat dit gebeurt. Mensen horen toch weer even een orgel.”

Neem de proef eens op de som en vergelijk Rotterdam met Amsterdam of Den Haag. Als we het predikbeurtenoverzicht dat wekelijks in deze krant gepubliceerd wordt als uitgangspunt nemen, is het met de ontkerkelijking van Rotterdam nog niet zo ernstig gesteld. Rotterdam heeft als grote stad een gunstige uitzonderingspositie. Een hele lijst met mogelijkheden om ter kerke te gaan.