Column (ds. J. Belder): Streektaal en valse schaamte

Opinie

„Ie weet ’t ’EERE.” Derk sprak met ieder in zijn eigen taal. Zijn nageslacht schaamde zich ervoor. Vooral met het oog op vrienden en vriendinnen. „Ik bin er een betie deur van slag”, bekende Derk ooit. Hij had gezegd: „Ie ’ebt skone geliek, maar ik spreke mien eigen tale. Thuus en öp ’t uusbezoek. Ik bin mar een eenvoudig mannechien.” Volgens Derk hadden ze geantwoord: „Ze zul’n oe uutlachen um dat krömme praot’n.” Maar toen had hij weer gezegd: „Lachen is gien zunde, uutlach’n wel. Gelukkig begriep God mien, ook zunder staduuswoord’n.”

We vragen u enkel voor persoonlijk gebruik onze content te kopiëren. Het delen van deze content met anderen is niet toegestaan © Reformatorisch Dagblad 2023.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl.