Column (ds. J. Belder): Akkoord

Wolkbreuken en hoosbuien in mei. Sindsdien wordt het land gegeseld door een nijdige droogte. Onder het geweld van een brandende botergele zon en schrale winden ligt het eens zo malse groen te verflensen, verdorren en verkwijnen. Beken, plassen en waterlopen droogden uit. Grond scheurt of wordt tot stof onder trillende hitte en dagelijkse wind die over het land schuurt. Mens en plant en dier kreunen amechtig, smachten naar dat wat maar niet komen wil. Naar water, dat we anders zo gedachteloos vermorsen. Of trekt God vandaag misschien de wolkensluizen open? Giet Hij dan eindelijk water met handenvol over het dorstig land uit?