Manifest ”Dominee 2.0” product van gefrustreerde predikant in spe

Volgens de schrijvers van het manifest ”Dominee 2.0” (RD 13-7) voelt de toekomstige predikant zich niet thuis in de Protestantse Kerk in Nederland. Door de roestige kerkelijke praktijk wordt het hun onmogelijk gemaakt om vrijuit te spreken over God.

De schrijvers van het manifest spreken uit ervaring, en dat is altijd legitiem. Wat niet legitiem is, is om vanuit een bepaalde theologische faculteit (Utrecht) te spreken voor een hele Nederlandse generatie toekomstige predikanten. Elders zijn de ervaringen namelijk anders.

Neem de predikantsopleiding van Kampen (straks: Groningen). Daar ga je tijdens je opleiding anderhalf jaar lang de directe confrontatie aan met de kerkelijke praktijk. In de concrete praxis van een kerkelijke gemeente doe je allerlei ervaringen op, positief en negatief, met de kerk, met kerkgangers, met jezelf.

Je leert om te gaan met belangenconflicten, want ja: als je in 2012 dominee wordt, moet je inderdaad je tijd managen, en met een deeltijdaanstelling mag de gemeente niet van je verwachten dat je op elke verjaardag gezellig een taartje komt eten. In Kampen word je –blijkbaar anders dan in Utrecht– geleerd om adequaat op die veranderingen in te spelen.

Wij vinden het verder opvallend dat er in het manifest zo’n sterke nadruk wordt gelegd op het kerkelijk taalgebruik. De theologische woorden worden buiten de muren van de kerk niet meer begrepen, zo stelt men. Wie weet er nu nog wat verzoening is, of zonde, of genade? Nee, zo kan er niet meer gesproken worden.

Is het echter zo erg om een andere taal te spreken? De taal van het Evangelie is nu eenmaal een andere taal dan de taal die de wereld spreekt.

De predikant heeft verder, zowel in de kerkelijke verkondiging als in het persoonlijk gesprek, alle vrijheid om uit te leggen wat een woord als ”verzoening” te betekenen heeft. Geen synode in Nederland zal dat verbieden.

In het manifest is duidelijk de gefrustreerde dominee in spe aan het woord. Een predikant die opziet tegen de gangbare omgangsvormen en het taalgebruik in de kerk. De veronderstelde verwachtingspatronen van de gemeente zijn daarbij zeer negatief.

Onze indruk is dat het gemiddelde gemeentelid evenzeer toe is aan de dominee 2.0. Een predikant die niet boven de gemeente staat, maar gelovige is met alle anderen. Een voorganger die openstaat voor het geloofsgesprek en nieuwe vormen van geloofsbeleving. Wederkerigheid en uitwisseling van ervaring staan daarbij centraal.

Deze predikant 2.0 laat zich niet in de weg zitten door frustraties en benauwende verwachtingspatronen, maar maakt ze bespreekbaar en stelt ze waar nodig bij.

Beste dominee 2.0: verkondig het Evangelie vooral zoals jij denkt dat het moet. Het is hoognodig en er is niemand in de kerk die het je kwalijk zal nemen. Ga op zoek naar nieuwe inspirerende vormen van kerk-zijn, zo je wilt naar de gemeente 2.0, en laat je daarbij niet in de weg staan. Vooral niet door je eigen vooronderstellingen.

De auteurs zijn (oud-)studenten theologie aan de PThU in Kampen.

Manifest ”Dominee 2.0” product van gefrustreerde predikant in spe

Opinie

RD.nl in uw mailbox?