De zelfgekozen dood heet vandaag de dag de zachte dood, een fijne dood. „Een goede dood”, zegt een vierdelige documentaire over euthanasie van BNNVARA. Mensen lijden aan het leven. Wie wil dat nu? Wat is erop tegen om hen daarvan te verlossen? Het antwoord op die vraag is simpel. De wet. Hulp bij zelfdoding is strafbaar en artsen mogen een dodelijk middel alleen toedienen als aan strenge voorwaarden is voldaan. Levensmoe zijn valt daar niet onder. :::inline_article 1::: Al tientallen jaren vechten voorstanders voor verruiming van die wet. Zij hebben de media aan hun zijde, al was het maar door het sturende taalgebruik . „Artsen hebben haar moeder destijds niet kunnen redden”, zegt BNNVARA over de documentairemaker. Redden? Leed ze dan aan een ernstige ziekte die niet meer behandeld kon worden? Nee, artsen mochten haar niet ‘redden’ omdat ze haar verzoek om euthanasie afwezen. Media moeten zich diep schamen om zó over de dood te spreken, terwijl honderdduizenden jongeren psychische klachten hebben. Een op de zeven jongeren dacht er afgelopen drie maanden serieus over na om zelf een eind aan het leven te maken. Maar er klinken ook andere geluiden. De hoogste baas van het openbaar ministerie maakt zich zorgen over de discussie over euthanasie. „De heftigheid en felheid in het debat rond dit levensbeschouwelijke thema zijn me een gruwel”, zegt Rinus Otte , hoogleraar organisatie van de rechtspleging. Het gaat in ons land de verkeerde kant op als voltooid leven ook een reden voor euthanasie mag zijn, vindt hij. :::inline_article 2::: Het is een verademing om te lezen waarom Otte er zo over denkt. „Elk mens heeft waardigheid tot zijn laatste snik.” Is een bejaarde minderwaardig omdat hij een luier draagt? Nee. Iemand die lijdt aan het leven moet hulp krijgen , maar zijn verdriet moet niet de grondslag worden om hulp bij zelfdoding mogelijk te maken. Maar, zeggen politici, artsen en organisaties die de wet willen veranderen: dat mag je toch zélf uitmaken? Dat is maar de vraag. Onderzoek laat zien dat slechts een zeer kleine groep „lijdt aan het leven”. Oprekken van de wet is een averechts signaal. De overheid moet kwetsbaren beschermen, desnoods tegen zichzelf. Hun leven is niet minder waardevol dan dat van een geslaagde zakenman of een gezonde tiener. Zij verdienen niet de ‘hulp’ van een vermeende zachte dood, maar de hulp van de Schepper in Wiens ogen élk menselijk leven waarde heeft omdat het Zijn beeld draagt . _Heeft u hulp nodig? Dan kunt u contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via 113 of 0800-0113 (24 uur bereikbaar) en 113.nl._

CGK-pioniers gaan kennis opdoen bij PKN

Kerk & religie

RD.nl in uw mailbox?